Ο διάσημος φυσικός Στίβεν Χόκιγνκ σε άρθρο του στην εφημερίδα Guardian εκφράζει την απαισιοδοξία του για το μέλλον του ανθρώπινου είδους αν η ανθρωπότητα δεν επαναπροσδιορίσει το ρόλο του πλούτου και του χρήματος στη σύγχρονη κοινωνία.
Του Κώστα Μπετινάκη Σειρά από αλλεπάλληλες τρομοκρατικές επιθέσεις έχουν αναστατώσει την Ευρώπη. Στη Γαλλία απενεργοποιήθηκαν άρθρα του Συντάγματος για μερικούς ακόμη μήνες. Στη Γερμανία οι επιθέσεις έχουν προκαλέσει αναταραχή και πολλοί είναι εκείνοι που δεν αποκλείουν ότι θα ληφθούν αυστηρότερα μέτρα.
Ότι θα θεωρούμουν και εξτρεμίστρια, ούτε που να το φανταστώ. Τώρα βέβαια θα μου πεις, η NSA από το 2013 το έχει δηλώσει ξεκάθαρα πως θεωρεί ύποπτους όλους όσους χρησιμοποιούν κρυπτογράφηση, σε αυτό θα κολλούσε; Να σημειώσουμε εδώ πως ο ορισμός της λέξης εξτρεμιστής είναι ότι πρόκειται για το άτομο που υποστηρίζει ή εφαρμόζει ακραίες απόψεις, ιδίως στην πολιτική.
Δεν ξέρω αν ισχύει σαν κανόνας πως μέσα από κάτι κακό ή άσχημο μπορεί να προκύψει ένα πιο μεγάλο καλό και κάτι όμορφο, αλλά αυτό που έχω παρατηρήσει είναι πως μετά από κάθε καταστολή και απαγόρευση, οι άνθρωποι ανακαλύπτουν τόσο τις πραγματικές αιτίες της καταστολής όσο και τρόπους να την ξεπεράσουν και να αντιδράσουν. Σίγουρα όχι όλοι οι άνθρωποι, μα παρόλα αυτά δημιουργείται μια νέα γνώση ή ιδέα που βρίσκει χώρο να αναπτυχθεί. Αυτό ίσως πάρει χρόνο μα οι ιδέες και οι γνώσεις παραμένουν. Προφανώς ο καταιγισμός της πληροφορίας, η προπαγάνδα, η νομοθεσία των αστικών δημοκρατιών, ο φόβος της τιμωρίας και ο έλεγχος, να δημιουργούν συρματοπλέγματα, μα τελικά, σαν τον κάθε σπόρο που θα πέσει στο χώμα οι ιδέες θα βρουν τον δρόμο τους σε πείσμα της καταπίεσης και των προκατασκευασμένων ιδεολογημάτων που δίνονται προς κατανάλωση.
Πολλές από τις ειδήσεις που διαβάζει κανείς στο διαδίκτυο είναι αστικοί μύθοι ή θεωρίες συνωμοσίας. Οι περισσότερες από αυτές θέλουν μια κρατική υπηρεσία πληροφοριών να μας παρακολουθεί ή άτομα στην εξουσία να προκαλούν καταστροφές με στόχο να αποπροσανατολίσουν τον λαό. Οι περισσότερες από αυτές τις θεωρίες είναι ψευδείς, κάποιες όμως αποδείχτηκαν αληθινές.
«Οι ελεύθεροι λαοί οφείλουν να μάχονται με όλες τους τις δυνάμεις εναντίον σ’ όποιον απειλεί την ελευθερία τους, σ’ όποιον καταπατάει τα εδάφη τους.»
Ηρόδοτος
Η δουλεία είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο με παγκόσμια έκταση, μια αιμορραγούσα πληγή της σύγχρονης κοινωνίας που μας θυμίζει πως η τεχνολογική και η οικονομική ανάπτυξη δεν συμβαδίζουν με τις ανθρώπινες ανάγκες. Παρ’ όλο που ζούμε σε έναν πλανήτη αφθονίας με την δυνατότητα να μας θρέψει όλους, παγκοσμίως υπάρχει πείνα.
Τι το θες άνθρωπέ μου το «αναλογικό» το πορτοφόλι; Να άγχεσαι νυχθημερόν μην το χάσεις ή μην στο κλέψουν; Πάρε ένα ηλεκτρονικό να κάνεις την δουλειά σου, να πληρώνεις δίχως κέρματα και χαρτονομίσματα, να αφήνεις το ηλεκτρονικό σου «αποτύπωμα» με κάθε αγορά σου, να ξέρουν και οι αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες τι ώρα ήσουν που και τι ακριβώς έκανες, δίχως να πληρώνουνε ανθρώπους να σε παρακολουθούν, δίχως χαφιέδες, ρεπούμπλικες και καμπαρντίνες στο κατόπι σου. Παλιομοδίτικα πράματα πια. Δεν θα ‘ναι καλύτερα έτσι; Να συνηθίζεις σιγά-σιγά. Όλα ηλεκτρονικά-ψηφιακά.
Από την Αθήνα έως το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη τα ΜΜΕ αναφέρονται πολύ συχνά στα ίδια θέματα, χρησιμοποιώντας παρόμοιο ύφος – γεγονός που θυμίζει ελεγχόμενη ενημέρωση από απολυταρχικά κράτη, με απώτερο στόχο την προπαγάνδα και τη χειραγώγηση των «λαϊκών μαζών», προς όφελος μίας συνεχώς μικρότερης ελίτ
Οι εκπρόσωποι των κρατών μελών της ΕΕ υποστήριξαν την πρόταση της Κομισιόν για επιβολή ορίων στη χρήση του ζιζανιοκτόνου glyphosate (βασικό συστατικό του Roundup της Monsanto) στην Ευρώπη απαγορεύοντας μια βοηθητική ουσία που ονομάζεται POE-tallowamine (πολυοξυαιθυλιωμένη αμίνη ζωικού λίπους).
Στις 13 Ιουλίου (2015)* ο θεσμοποιημένος νεοφιλελευθερισμός, που ορίζει εαυτόν ως «Ευρωπαϊκή Ένωση, διδάσκει απροκάλυπτα πώς εκβιάζεται το πραξικοπηματικό του συνανήκειν, ποιός ανήκει σε ποιόν-και πώς!-μέσα στον ταξικό κατακερματισμό, ποια συμφέροντα, ποιές εμπειρίες και ποιοί καταναγκασμοί γίνονται η συγκολλητική ύλη των εθνικών ανταγωνισμών, οι οποίοι, ιδεολογικά και υλικά, συνέχουν αυτό το εκμεταλλευτικό μόρφωμα, στρέφοντας τις καταπιεζόμενες τάξεις μιας χώρας ενάντια σ΄ εκείνες μιας άλλης.