Όλοι έγραφαν ότι έχει χάσει 10 κιλά. Παρόλα αυτά «η φυσική του εμφάνιση δεν ήταν τόσο σοκαριστική, όσο η νοητική του επιδείνωση. Όταν ρωτήθηκε να δώσει το όνομά και την ημερομηνία γέννησής του, εμφανώς πάσχισε για δευτερόλεπτα να ανακαλέσει και τα δύο… Η δυσκολία του να το κάνει ήταν πολύ εμφανής. Ήταν πραγματικός αγώνας γι’ αυτόν να σχηματίσει τις λέξεις και να εστιάσει στον ειρμό της σκέψης του. Μέχρι χθες πάντα ήμουν πολύ σκεπτικός απέναντι σε όσους διατείνονταν ότι η μεταχείριση του Τζουλιάν ισοδυναμούσε με βασανιστήρια κι επίσης πολύ σκεπτικός σε εκείνους που υποστήριζαν ότι υπόκειται σε φαρμακευτική αγωγή εξουθένωσης. Έχοντας ωστόσο παρακολουθήσει τις δίκες στο Ουζμπεκιστάν αρκετών θυμάτων ακραίων βασανιστηρίων, κι έχοντας εργαστεί με επιζήσαντες από τη Σιέρα Λεόνε και αλλού, μπορώ να σας πω ότι ο Τζουλιάν εκδήλωνε αυτά ακριβώς τα συμπτώματα των θυμάτων βασανιστηρίων που εκτίθεται σε φώτα που αναβοσβήνουν, με στόχο την απώλεια προσανατολισμού και σύγχυση… Ένας από τους μεγαλύτερους δημοσιογράφους και σπουδαιότερους διαφωνούντες της εποχής μας βασανίζεται μέχρι θανάτου από το κράτος, μπροστά στα μάτια μας. Να βλέπω τον φίλο μου, έναν άνθρωπο με ευγλωττία, που σκεφτόταν ταχύτερα απ’ όσους έχω γνωρίσει να έχει συρρικνωθεί σε αυτό το κακοποιημένο και ασυνάρτητο ναυάγιο, ήταν αβάσταχτο»!
