Η συνθήκη GATT το 1947 και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου το 1995 (όπου σημειωτέον δεν συμμετείχαν η Γιουγκοσλαβία και η Συρία, οι οποίες όλως τυχαίως ‘ισοπεδώθηκαν’ μετα απο ‘δημoκρατικές δυνάμεις’ της δύσης), αποτέλεσαν προπομπούς της Παγκοσμιοποίησης. Ομως, η συμφωνία NAFTA (1994) και οι επερχόμενες CETA, TTIP και Trans-Pacific Partnership (TPP), ήταν εκεινες οι συμφωνίες που όχι απλά μείωσαν δραματικά δασμούς, αλλά οδηγούν σε προνομιακό νομικό καθεστώς τις πολυεθνικές έναντι των εθνικών εταιριών, αλλά και των εθνικών κρατών και πολιτών! Όλα αυτά έφεραν ανάπτυξη για λίγους και δεινά για πολλούς και άσχημο τέλος. Η Παγκοσμιοποίηση, δηλαδή η παγκόσμια οικονομική και πολιτισμικήενοποίηση προς όφελος των πολυεθνικών, οδήγησε σε κατάρρευση την παγκόσμια οικονομία.