Από το 2015, ο πλούτος μόλις 3.000 δισεκατομμυριούχων έχει αυξηθεί κατά 6,5 τρισεκατομμύρια δολάρια σε πραγματικούς όρους, και τώρα αποτελεί το ισοδύναμο του 14,6% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Επιμέλεια: Κλεάνθης Γρίβας
- Από το 2015, ο πλούτος μόλις 3.000 δισεκατομμυριούχων έχει αυξηθεί κατά 6,5 τρισεκατομμύρια δολάρια σε πραγματικούς όρους, και τώρα αποτελεί το ισοδύναμο του 14,6% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
- Μεταξύ 1995 και 2023,ο παγκόσμιος ιδιωτικός πλούτος αυξήθηκε κατά 342 τρισεκατομμύρια δολάρια – 8 φορές περισσότερο από τον παγκόσμιο δημόσιο πλούτο, ο οποίος αυξήθηκε κατά μόλις 44 τρισεκατομμύρια δολάρια.
- Το πλουσιότερο 1% του κόσμου αύξησε τον πλούτο του κατά περισσότερα από 33,9 τρισεκατομμύρια δολάρια σε πραγματικούς όρους από το 2015
- Αυτό είναι υπεραρκετό για να εξαλειφθεί η ετήσια φτώχεια 22 φορές περισσότερο από το υψηλότερο όριο φτώχειας της Παγκόσμιας Τράπεζας, που είναι 8,30 δολάρια την ημέρα.
Από τον Jan Oberg και την Oxfam International
Global Research / Παγκόσμια Έρευνα, 30 Ιουνίου 2025
Transnational Foundation & Jan Oberg
https://www.globalresearch.ca/new-wealth-top-1-surges-33-9-trillion-2015/5893289
Αναδημοσίευση από το εξαιρετικό «Human Wrongs Watch» του Baher Kamal – το οποίο προτείνουμε θερμά επειδή παρακολουθεί γεγονότα και αλήθειες για τη διεθνή κοινωνία που οι πλούσιοι άνθρωποι – και οι Δυτικοί «δημοκρατικοί» ηγέτες – παντού θα ήθελαν να μην τα γνωρίζετε ή να τα σκέφτεστε.
Ωστόσο, τα γεγονότα που η Oxfam συνεχίζει να δημοσιεύει για όσους ενδιαφέρονται έχουν μόνο επιδεινωθεί. Είναι ένας ακόμη λόγος, μαζί με τον μιλιταρισμό και τον πόλεμο, τη γενοκτονία και τις μόνιμες, προκλητικές πολιτικές, που θα επιταχύνουν την παρακμή και την πτώση της Δύσης.
Ο δυτικός καπιταλισμός ήταν πάντα και θα παραμείνει μια μηχανή δημιουργίας πλούτου για τους λίγους και ανείπωτη δυστυχία για τους «καταραμένους της γης». Ούτε οι συστάσεις της Oxfam δεν θα μπορέσουν να το αλλάξουν αυτό.
Συγκρίνετε αυτό με την Κίνα, η οποία επίσης έχει καπιταλιστικά στοιχεία και σκέψη, αλλά κατάφερε σε περίπου 30 χρόνια να εξαλείψει τη φτώχεια και να βγάλει το μισό του πληθυσμού της από τη φτώχεια – και εξακολουθεί να θεωρεί τον εαυτό της αναπτυσσόμενη χώρα. Φυσικά, λένε οι αδαείς, δεν μπορούμε να μάθουμε τίποτα από την Κίνα…
Η Δύση έχει συγκεντρώσει πλούτο με τρόπο που σκοτώνει πολύ περισσότερους ανθρώπους κάθε μέρα από όλους τους πολέμους της. Ο Γιόχαν Γκάλτουνγκ επινόησε τον όρο για αυτό το είδος συστήματος: δομική βία . Όχι μόνο τα άτομα ή οι οργανισμοί βλάπτουν και σκοτώνουν, αλλά και τα κακά συστήματα σκοτώνουν, και πιο αποτελεσματικά, σιωπηλά και μέσω της δομής τους και με πολύ λιγότερη προσοχή από τα μέσα ενημέρωσης σε σχέση με την άμεση βία.
Αυτό, μπορείτε επίσης να το ονομάσετε κακή ανάπτυξη, ένα εξαιρετικά δυσλειτουργικό σύστημα που δεν αξίζει να συνεχίσει να υπάρχει και να βλάπτει και να σκοτώνει ακόμη περισσότερα εκατομμύρια ανθρώπους.
Υ.Γ. Δείτε ένα ακόμη εξαιρετικά ανησυχητικό άρθρο στο Human Wrongs Watch, με τίτλο «Εκατομμύρια πεινάνε– ενώ δισεκατομμύρια τρόφιμα καταλήγουν σε χώρους υγειονομικής ταφής». Αυτή είναι η Δύση με λίγα λόγια.
***************************
Από την OXFAM International
Το πλουσιότερο 1% του κόσμου αύξησε τον πλούτο του κατά περισσότερα από 33,9 τρισεκατομμύρια δολάρια σε πραγματικούς όρους από το 2015, αποκαλύπτει νέα ανάλυση της Oxfam ενόψει των μεγαλύτερων συνομιλιών χρηματοδότησης ανάπτυξης στον κόσμο εδώ και μια δεκαετία, στη Σεβίλλη της Ισπανίας.
Σχεδόν ένα δισεκατομμύριο από εμάς πηγαίνουμε για ύπνο πεινασμένοι κάθε βράδυ.
Σχεδόν ένα δισεκατομμύριο από εμάς πηγαίνουμε για ύπνο πεινασμένοι κάθε βράδυ.
Όχι επειδή δεν υπάρχει αρκετό φαγητό για όλους, αλλά λόγω της βαθιάς αδικίας στον τρόπο με τον οποίο παράγονται και έχουν πρόσβαση σε τρόφιμα. | OXFAM.
Αυτό είναι υπεραρκετό για να εξαλειφθεί η ετήσια φτώχεια 22 φορές περισσότερο από το υψηλότερο όριο φτώχειας της Παγκόσμιας Τράπεζας, που είναι 8,30 δολάρια την ημέρα.
Ο πλούτος μόλις 3.000 δισεκατομμυριούχων έχει αυξηθεί κατά 6,5 τρισεκατομμύρια δολάρια σε πραγματικούς όρους από το 2015 και τώρα αποτελεί το ισοδύναμο του 14,6% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Το νέο ενημερωτικό έγγραφο της Oxfam με τίτλο « Από το Ιδιωτικό Κέρδος στη Δημόσια Εξουσία: Χρηματοδότηση της Ανάπτυξης, Όχι της Ολιγαρχίας» δημοσιεύεται σήμερα ενόψει του 4ου Διεθνούς Συνεδρίου για τη Χρηματοδότηση της Ανάπτυξης στις 30 Ιουνίου, το οποίο διοργανώνεται από την Ισπανία και στο οποίο συμμετέχουν πάνω από 190 χώρες.
Οι πλούσιες κυβερνήσεις κάνουν τις μεγαλύτερες περικοπές στην αναπτυξιακή βοήθεια που σώζει ζωές από τότε που ξεκίνησαν να τηρούνται αρχεία για τη βοήθεια το 1960.
Η ανάλυση της Oxfam διαπιστώνει ότι οι χώρες της G7 από μόνες τους, οι οποίες αντιπροσωπεύουν περίπου τα τρία τέταρτα της συνολικής επίσημης βοήθειας, μειώνουν τη βοήθεια κατά 28% για το 2026 σε σύγκριση με το 2024.
Ενώ η κρίσιμη βοήθεια περικόπτεται, η κρίση χρέους χρεοκοπεί τις κυβερνήσεις – το 60% των χωρών χαμηλού εισοδήματος βρίσκεται στο χείλος μιας κρίσης χρέους – με τις φτωχότερες χώρες να πληρώνουν πολύ περισσότερα για να αποπληρώσουν τους πλούσιους πιστωτές τους από όσα είναι σε θέση να δαπανήσουν σε αίθουσες διδασκαλίας ή κλινικές.
Μόνο το 16% των στόχων για τους Παγκόσμιους Στόχους βρίσκονται σε καλό δρόμο για το 2030.
Η Oxfam καταδικάζει την «εξαγορά από τον ιδιωτικό τομέα» των αναπτυξιακών προσπαθειών, καθώς πάνω από 3,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι παραμένουν σε συνθήκες φτώχειας δέκα χρόνια μετά την επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης.
Νέα ανάλυση της Oxfam αποκαλύπτει «αστρονομική αύξηση του ιδιωτικού πλούτου». Μεταξύ 1995 και 2023, ο παγκόσμιος ιδιωτικός πλούτος αυξήθηκε κατά 342 τρισεκατομμύρια δολάρια – 8 φορές περισσότερο από τον δημόσιο πλούτο.
Η ανάλυση της Oxfam δείχνει επίσης ότι οι κυβερνήσεις κάνουν τις μεγαλύτερες περικοπές στην βοήθεια που σώζει ζωές από τότε που άρχισαν να τηρούνται αρχεία για τη βοήθεια. Οι περικοπές στη βοήθεια θα μπορούσαν να προκαλέσουν τον θάνατο 2,9 εκατομμυρίων περισσότερων παιδιών και ενηλίκων έως το 2030, μόνο από αιτίες του HIV/AIDS.
Τα αποτελέσματα μιας νέας παγκόσμιας έρευνας δείχνουν ότι 9 στους 10 ανθρώπους υποστηρίζουν τη χρηματοδότηση των δημόσιων υπηρεσιών και της δράσης για το κλίμα μέσω της φορολόγησης των υπερπλούσιων.
Η Oxfam προτρέπει για νέες στρατηγικές συμμαχίες για την αντιμετώπιση της ανισότητας, την επείγουσα αναζωογόνηση της βοήθειας και τη φορολόγηση των υπερπλούσιων και την επιβολή μιας νέας προσέγγισης «προτεραιότητας του δημόσιου τομέα» έναντι της ιδιωτικής χρηματοδότησης.
Η νέα ανάλυση της Oxfam εξετάζει τις αποτυχίες μιας προσέγγισης χρηματοδότησης της ανάπτυξης που επικεντρώνεται στον ιδιώτη επενδυτή. Μια δεκαετής προσπάθεια σημαντικών αναπτυξιακών φορέων να αναδιαμορφώσουν την αποστολή τους ως υποστήριξης ισχυρών χρηματοοικονομικών φορέων του Παγκόσμιου Βορρά έχει στην πραγματικότητα οδηγήσει σε μια σειρά από ζημιές και ταυτόχρονα έχει κινητοποιήσει μόνο πενιχρά ποσά.
Η ανάλυση εξετάζει επίσης τον ρόλο των ιδιωτών πιστωτών, οι οποίοι πλέον ξεπερνούν τους διμερείς δανειστές κατά πέντε φορές και αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το ήμισυ του χρέους που οφείλεται στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, στην επιδείνωση της κρίσης χρέους με την άρνησή τους να διαπραγματευτούν και τους τιμωρητικούς όρους τους.
«Η Σεβίλλη είναι η πρώτη μεγάλη συγκέντρωση χωρών παγκοσμίως σε μια εποχή που η σωτήρια βοήθεια αποδεκατίζεται, έχει ξεκινήσει ένας εμπορικός πόλεμος και η πολυμέρεια καταρρέει – όλα αυτά στο πλαίσιο της δεύτερης κυβέρνησης Τραμπ.»
«Υπάρχουν κραυγαλέα στοιχεία ότι η παγκόσμια ανάπτυξη αποτυγχάνει παντελώς, επειδή – όπως δείχνει η τελευταία δεκαετία – τα συμφέροντα λίγων πολύ πλούσιων τίθενται πάνω από αυτά όλων των άλλων», δήλωσε ο Amitabh Behar, Εκτελεστικός Διευθυντής της Oxfam International.
Αυτό που η Παγκόσμια Τράπεζα περιέγραψε ως μια αλλαγή παραδείγματος «από δισεκατομμύρια σε τρισεκατομμύρια» ήταν ένα όφελος για τους πλούσιους επενδυτές – το πλουσιότερο 1% κατέχει το 43% των παγκόσμιων περιουσιακών στοιχείων – αλλά τώρα αντιμετωπίζει συντριπτικά στοιχεία αποτυχίας, ακόμη και σύμφωνα με πρώην πρωταθλητές.
Ανησυχητικά, υπάρχει μια νέα δυναμική πίσω από την ιδέα της εκτροπής της μικρής βοήθειας που απομένει σε ιδιωτικούς χρηματοπιστωτικούς φορείς.
«Οι πλούσιες χώρες έχουν θέσει τη Wall Street στη θέση του οδηγού της παγκόσμιας ανάπτυξης. Πρόκειται για μια παγκόσμια εξαγορά από τον ιδιωτικό χρηματοπιστωτικό τομέα, η οποία έχει ξεπεράσει τους τεκμηριωμένους τρόπους αντιμετώπισης της φτώχειας μέσω δημόσιων επενδύσεων και δίκαιης φορολογίας.»
«Δεν είναι περίεργο που οι κυβερνήσεις βρίσκονται σε τρομερή απόσταση, είτε πρόκειται για την προώθηση αξιοπρεπών θέσεων εργασίας, την ισότητα των φύλων είτε για την εξάλειψη της πείνας. Αυτή η μεγάλη συγκέντρωση πλούτου πνίγει τις προσπάθειες για την εξάλειψη της φτώχειας», δήλωσε ο Amitabh Behar.
Νέα ανάλυση της Oxfam δείχνει ότι μεταξύ 1995 και 2023, ο παγκόσμιος ιδιωτικός πλούτος αυξήθηκε κατά 342 τρισεκατομμύρια δολάρια – 8 φορές περισσότερο από τον παγκόσμιο δημόσιο πλούτο, ο οποίος αυξήθηκε κατά μόλις 44 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Ο παγκόσμιος δημόσιος πλούτος – ως ποσοστό του συνολικού πλούτου – μειώθηκε στην πραγματικότητα μεταξύ 1995 και 2023.
Η Oxfam προτρέπει τις κυβερνήσεις να συσπειρωθούν υπέρ πολιτικών και πολιτικών προτάσεων που προσφέρουν αλλαγή πορείας, αντιμετωπίζοντας την ακραία ανισότητα και μετασχηματίζοντας το σύστημα χρηματοδότησης της ανάπτυξης:
Νέες στρατηγικές συμμαχίες κατά της ανισότητας. Οι κυβερνήσεις πρέπει να συνεργαστούν σε νέους συνασπισμούς για να αντιταχθούν στην ακραία ανισότητα. Χώρες όπως η Βραζιλία, η Νότια Αφρική και η Ισπανία προσφέρουν ηγετικό ρόλο για να το πράξουν σε διεθνές επίπεδο. Μια νέα «Παγκόσμια Συμμαχία κατά της Ανισότητας», με την υποστήριξη της Γερμανίας, της Νορβηγίας, της Σιέρα Λεόνε και άλλων χωρών, αποτελεί παράδειγμα προς υποστήριξη από τα έθνη.
Προσέγγιση με προτεραιότητα το δημόσιο – απόρριψη της Συναίνεσης της Wall Street. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να απορρίψουν την ιδιωτική χρηματοδότηση ως την πανάκεια για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης. Αντ’ αυτού, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να επενδύσουν σε κρατική ανάπτυξη – για να διασφαλίσουν καθολικές υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης, εκπαίδευσης και φροντίδας υψηλής ποιότητας, και να διερευνήσουν δημόσια παραδοτέα αγαθά σε τομείς από την ενέργεια έως τις μεταφορές.
Πλήρης επανεξέταση της χρηματοδότησης της ανάπτυξης – φορολόγηση των υπερπλούσιων, αναζωογόνηση της βοήθειας, μεταρρύθμιση της αρχιτεκτονικής του χρέους και υπέρβαση των δεικτών του ΑΕΠ. Οι δωρητές του Βορρά πρέπει επειγόντως να αντιστρέψουν τις καταστροφικές περικοπές στη σωτήρια βοήθεια και να επιτύχουν τον στόχο του 0,7% της Επίσημης Αναπτυξιακής Βοήθειας (ΕΑΒ) ως ελάχιστο. Οι κυβερνήσεις πρέπει να υποστηρίξουν τις προσπάθειες για μια νέα σύμβαση του ΟΗΕ για το χρέος και τη φορολογική σύμβαση του ΟΗΕ, βασιζόμενες στην προσπάθεια της Βραζιλίας στο πλαίσιο της G20 να φορολογήσει τα άτομα με υψηλή καθαρή αξία.
«Υπάρχουν τρισεκατομμύρια δολάρια για την επίτευξη των παγκόσμιων στόχων, αλλά είναι κλειδωμένα σε ιδιωτικούς λογαριασμούς των υπερπλούσιων. Ήρθε η ώρα να απορρίψουμε τη Συναίνεση της Wall Street και αντ’ αυτού να θέσουμε το κοινό στο τιμόνι.»
«Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να λάβουν υπόψη τα ευρέως διαδεδομένα αιτήματα για φορολόγηση των πλουσίων – και να τα συνδυάσουν με ένα όραμα για την κατασκευή δημόσιων αγαθών, από την υγειονομική περίθαλψη έως την ενέργεια. Είναι ένα ελπιδοφόρο σημάδι ότι ορισμένες κυβερνήσεις συνεργάζονται για την καταπολέμηση της ανισότητας – περισσότερες θα πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους, ξεκινώντας από τη Σεβίλλη», δήλωσε ο Amitabh Behar.
Το ενημερωτικό σημείωμα της Oxfam για τα ΜΜΕ με τίτλο «Από το Ιδιωτικό Κέρδος στη Δημόσια Εξουσία: Χρηματοδότηση της Ανάπτυξης, Όχι της Ολιγαρχίας» μπορείτε να το κατεβάσετε εδώ .
Πηγή
2025 Ανθρώπινα Λάθη Παρακολούθησης
https://www.zougla.gr/kosmos/3-000-disekatommyriouchoi-katechoun-to-146-tou-pagkosmiou-aep/
https://odofragma-skas.blogspot.com/2025/07/y-3000-146.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου