Kαι τα συνήθη θύματα-αθεράπευτα κορόιδα- "πολιτικοπολτοποιημένοι ψηφοφόροι"- οι "δημοκρατία έχουμε, μην παραπονιέσαι"- οι υπήκοοι της πιο κυνικής και ύπουλης νεοφεουδαρχίας, που σφίγγει σαν μέγγενη τα λαρύγγια των ανθρώπινων κοινοτήτων και κουρελιάζει ξετσίπωτα τα όποια εναπομείναντα δικαιώματά τους...ετοιμάζονται για ένα ακόμη εκλογικό σώου που στήνουν οι έμμισθοι μάνατζερ και αχυράνθρωποι των διαπλανητικών κέντρων στυγνής εξουσίας...Αλλά οι εξελίξεις και οι συμφωνίες που υπογράφονται ερήμην των λαών και της..."δημοκρατίας", εν αγνοία των περισσότερων "πολιτών", τρέχουν, είναι ραγδαίες και ισοπεδωτικές.
Και ο Τζωρτζ Όργουελ, από κάπου τόσο μακριά και τόσο κοντά, χαμογελάει με πικρία. Και ο Άλντους Χάξλεϋ ξαναγράφει σε αναθεωρημένη μορφή και προσαρμοσμένη στη "νέα πραγματικότητα" τον "Θαυμαστό καινούργιο κόσμο" του, κάπου σε κάποιον άλλο ονειροχρόνο. Γιατί αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο (βλέπε πχ επέλαση γενετικά τροποποιημένων τοξικών τροφίμων και με ονομασία προέλευσης, "έξυπνων βομβών" που "απελευθερώνουν λαούς από τη σάρκα τους, αποκτηνωμένους τζιχαντιστές και "τρομοκράτες" εκπαιδευμένους από μυστικές υπηρεσίες της Δύσης, και τόσα τόσα άλλα μικρά και μεγάλα) θυμίζουν έναν εφιάλτη διαρκή και χωρίς εύκολη έξοδο από αυτόν. Όσο οι "πολίτες" παραμένουν αποκαρδιωτικά κοιμισμένοι και καθηλωμένοι στο τέλμα του εθελόδουλου λοβοτομημένου υπήκοου (ή ανθρώπινου ά-λογου ζώου, μιας τεράστιας φάρμας "ανθρωποκαλλιεργειών") που αρέσκεται στα ευχολόγια για ένα διαφορετικό παρόν και άρα και μέλλον...
ανιχνευτής
Πρόκειται για μια μυστική διαπραγμάτευση των ΗΠΑ με το Μεξικό, τη Σιγκαπούρη, τον Καναδά, την Ιαπωνία, την Αυστραλία, το Μπρουνέι, τη Χιλή, τη Μαλαισία, το Νέα Ζηλανδία, το Περού, και το Βιετνάμ, που θα επηρεάζει το 40% της παγκόσμιας αγοράς. Οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν το 2009 και γίνονται σε απόλυτη μυστικότητα ενώ ελάχιστα έχουν διαρρεύσει κατά καιρούς στον τύπο από διάφορους ακτιβιστές. Η ΤΡΡ που ξεκίνησε ως [δήθεν] αντίβαρο στην ολοένα και μεγαλύτερη επιρροή της Κίνας στην παγκόσμια αγορά, έχει ως σκοπό να προωθήσει προϊόντα και υπηρεσίες εταιρειών που έχουν έδρα τις ΗΠΑ στις αγορές της ΝΑ Ασίας. Κανείς δεν ξέρει τι περιλαμβάνουν αυτές οι συμφωνίες καθώς οι κυβερνήσεις των χωρών που τις έχουν υπογράψει δεν επιτρέπεται να εξηγήσουν στο λαό ή ακόμα και στα ίδια τα μέλη των κυβερνήσεων τους τι ψηφίζουν και τι συνέπειες θα έχει αυτό για το παρόν ή το μέλλον.
Από όσα έχουν διαρρεύσει μέχρι σήμερα καθίσταται σαφές ότι οι συμφωνίες αυτές δεν αφορούν αποκλειστικά το εμπόριο. Στην ουσία η ΤΡΡ δίνει την εξουσία στις πολυεθνικές εταιρείες έναντι των κρατών. Αν μια κυβέρνηση πάρει μέτρα τα οποία θίγουν τα συμφέροντα μιας πολυεθνικής που δραστηροποιείται στη χώρα-όπως πχ να αυξήσει το κατώτατο μισθό των εργατών- τότε η εταιρεία έχει δικαίωμα να σύρει το κράτος στα διεθνή δικαστήρια και να πετύχει την αναίρεση της απόφασης ή ακόμα και να ζητήσει αποζημιώσεις. Το ίδιο θα ισχύει αν μια εταιρεία προκαλέσει κάποια περιβαλλοντική καταστροφή, οι κυβερνήσεις δεν θα έχουν το δικαίωμα να παύσουν την λειτουργία της πολυεθνικής ή να επιβάλλουν νόμους που θα προστατεύουν την υγεία των πολιτών τους.
Στην ουσία αυτό που οι ΗΠΑ προσπαθούν να πετύχουν είναι να επιβάλλουν στον πλανήτη τις δικές τους πολιτικές περί παραγωγής, εξαγωγής και εισαγωγής προϊόντων που θα έχουν ισχύ έναντι των εθνικών νόμων της κάθε χώρας. Μεγάλες πολυεθνικές λοιπόν θα μπορούν να σύρουν στα δικαστήρια οποιαδήποτε άλλη χώρα του πλανήτη στην οποία θα δραστηριοποιούνται και η οποία ψηφίζει εθνικούς νόμους αντίθετους με τα συμφέροντα τους. Αν και αυτή η προοπτική φαντάζει η πιο τρομακτική όλων, δεν σταματούν εκεί τα «ωφέλη» της συμφωνίας. Επιβάλλουν έλεγχο και λογοκρισία στο διαδίκτυο μέσω ενός διεθνούς νομικού πλαισίου για την «προστασία των πνευματικών διακιωμάτων» και καταδικάζουν εκατομμύρια ασθενείς στις αναπτυσσόμενες χώρες σε θάνατο με την «αποκλειστικότητα των δεδομένων» στην παρασκευή φαρμάκων, που στην ουσία σημαίνει ότι οι φτωχές χώρες δεν θα μπορούν πλέον να παράγουν φθηνά γενόσημα φάρμακα για να καταπολεμήσουν ασθένειες όπως το AIDS και τη φυματίωση.
Και αν αναρωτιέστε τι μας νιάζουν όλα αυτά στην Ευρώπη και κυρίως στην Ελλάδα, ας μάθουμε ότι προβλέπεται η ένταξη συνολικά 28 χωρών στις συμφωνίες αυτές, ανάμεσα τους και τα Ευρωπαϊκά κράτη. Έτσι οι πολυεθνικές εξασφαλίζουν τα συμφέροντα τους εις βάρος της υγείας, και των δικαιωμάτων όλων μας. Και για να το πούμε ακόμα πιο απλά. Αν αύριο η θυγατρική της Καναδικής ElDorado, Ελληνικός Χρυσός, προκαλέσει μια ανεπανόρθωτη περιβαλλοντική καταστροφή στη Χαλκιδική, το ελληνικό δημόσιο δεν μπορεί να μηνύσει την εταιρία ή να ζητήσει αποζημιώσεις. Αντιθέτως η εταιρία, μπορεί να μηνύσει την Ελλάδα αν κρίνει ότι το ελληνικό κράτος έθιξε τα συμφέροντα της.
Παρομοίως, αν η ελληνική κυβέρνηση αποφασίσει αύξηση του κατωτάτου μισθού, δεν μπορεί να υποχρεώσει καμία πολυεθνική που δραστηριοποιείται στη χώρα μέσω θυγατρικών να δώσει την αύξηση αυτή. Μπορεί όμως να βρεθεί το ελληνικό δημόσιο κατηγορούμενο αν η εταιρεία κρίνει ότι η αύξηση αυτή επηρεάζει την παραγωγή της. Καθώς είμαστε χαμένοι μέσα σε μικρές καθημερινές καιελεγχόμενες ειδήσεις καθώς ακούμε για διαπραγματεύσεις και δάνεια, ας μην ξεχνάμε ότι το ουσιαστικό παιχνίδι παίζεται και κερδίζεται, πίσω από κλειστές πόρτες στα πολυτελή γραφεία των κέντρων εξουσίας. Όμως κανείς ποτέ δεν θα μας πει γι αυτό, ούτε και είναι υποχρεωμένος να το κάνει. Δική μας δουλειά είναι η ζωή μας και είμαστε υποχρεωμένοι να γνωρίζουμε τι γίνεται γύρω μας, άλλωστε όπως δεν δικαιολογείται «άγνοια νόμου» μπροστά σε ένα δικαστήριο, έτσι δεν δικαιολογείται κανενός είδους “άγνοια” σε κανένα τομέα. Μόνο οι ηλίθιοι επικαλούνται άγνοια και φυσικά αντιμετωπίζονται ως ηλίθιοι.
Τα κείμενα της συμφωνίας TPP που διέρρευσαν, μοιάζουν πιο πολύ με Χριστουγεννιάτικη λίστα με τις ευχές των πολυεθνικών.Ουσιαστικά θα επιτρέπει στις εταιρίες να κουμαντάρουν τις κυβερνήσεις μέσα από αδιαφανείς, δικαστικές διαδικασίες. Για παράδειγμα, αυτά τα δικαστήρια θα μπορούσαν να περιορίσουν την πρόσβασή μας σε φθηνά γενόσημα φάρμακα για να δώσουν προβάδισμα στις επώνυμες φαρμακοβιομηχανίες ή ακόμη να επιτρέψουν σε καπνοβιομηχανίες να μηνύουν κυβερνήσεις οι οποίες παίρνουν μέτρα υπέρ τις υγείας απλά και μόνο επειδή πλήττονται τα κέρδη τους!
Για να γίνει αντιληπτή η σημασία και το μέγεθος των δύο συνθηκών, πρέπει να σημειωθεί πως οι χώρες της TTP αντιπροσωπεύουν μια αγορά 792 εκατ. ανθρώπων και περισσότερο από το 40% του παγκοσμίου ΑΕΠ, ενώ συνδυαστικά οι δυο συνθήκες καλύπτουν περισσότερο από το 60% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Γι’ αυτό και κανένας σχεδόν δεν έχει ακούσει για το σύμφωνο TPP. Οι συνομιλίες γίνονται πίσω από κλειστές πόρτες, με τόση μυστικοπάθεια που ακόμη και οι [δήθεν] εκλεγμένοι πολιτικοί μας δεν γνωρίζουν [ποτε δεν γνωρίζουν πέρα απ’ ότι τους επιτρέπουν να γνωρίζουν] τι εμπεριέχει αυτή η συμφωνία, παρά μόνο οι διαπραγματευτές και οι 600 εκπρόσωποι των πολυεθνικών κι όχι όλα κι όχι όλοι μαζί. Τα κείμενα τα οποία διέρρευσαν έχουν σοκάρει πολιτικούς και πολίτες της Χιλής, της Νέας Ζηλανδίας και της Αυστραλίας, οι οποίοι τώρα αντιδρούν στον τραμπουκισμό των πολυεθνικών και στην πίεση των ΗΠΑ οι οποίες βιάζονται να κλείσουν τη συμφωνία πριν τους πάρουν χαμπάρι οι νοήμονες πολίτες του πλανήτη. Η επιτακτική ανάγκηνα στραφεί η προσοχή του κοινού μακριά από τις διαπραγματεύσεις της αμερικανο-ευρωπαϊκής συνθήκης γίνεται πολύ εύκολα αντιληπτή.
Είναι καλύτερα να μη βιαστεί κανείς να ανακοινώσει στη χώρα του τις επιπτώσεις που θα προκαλέσει η συμφωνία σε όλα τα επίπεδα:Από την κορυφή του ομοσπονδιακού κράτους μέχρι τους κυβερνήτες των πολιτειών, τα τοπικά κοινοβούλια και τα δημοτικά συμβούλια, οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουν ριζικά τις δημόσιες πολιτικές τους, κατά τέτοιον τρόπο που να ικανοποιούνται οι ορέξεις του ιδιωτικού τομέα στους κλάδους που ακόμη έχει περιορισμένη πρόσβαση. Ασφάλεια τροφίμων, προδιαγραφές τοξικότητας, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τιμές φαρμάκων, ελευθερία στο Διαδίκτυο, προστασία της προσωπικής ζωής, ενέργεια, πολιτισμός, πνευματικά δικαιώματα, φυσικοί πόροι, επαγγελματική κατάρτιση, υποδομές του κράτους, μετανάστευση: Δεν υπάρχει ούτε ένας κλάδος δημόσιου ενδιαφέροντος που να μην υποτάσσεται στο θεσμοθετημένο ελεύθερο εμπόριο.
Η πολιτική δράση των εκλεγμένων αντιπροσώπων θα περιοριστεί στη διαπραγμάτευση με τις πολυεθνικές ή τους τοπικούς αντιπροσώπους τους γύρω από τα υπολείμματα κυριαρχίας που οι εταιρείες θα έχουν την ευγενή καλοσύνη να τους παραχωρήσουν. Ήδη ορίζεται ότι οι χώρες που θα υπογράψουν, θα διασφαλίσουν «την εναρμόνιση των νόμων, των ρυθμίσεων και των διαδικασιών τους» με τις διατάξεις της συμφωνίας. Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι θα επαγρυπνούν σχολαστικά για να τιμήσουν τις δεσμεύσεις τους. Σε αντίθετη περίπτωση, θα μπορούσαν να συρθούν ενώπιον κάποιου από τα ειδικά δικαστήρια που θα δημιουργηθούν για να διευθετούν τις διαφορές μεταξύ των επενδυτών και των κρατών και τα οποία θα έχουν, μάλιστα, την εξουσία να επιβάλλουν εμπορικές κυρώσεις εναντίον των κρατών.
Επισήμως, το καθεστώς αυτό αρχικά σχεδιάστηκε για να βοηθήσει στη σταθεροποίηση της θέσης των επενδυτών στις αναπτυσσόμενες χώρες που δεν διαθέτουν αξιόπιστο δικαστικό σύστημα. Θα τους επέτρεπε, κυρίως, να προστατεύσουν τα δικαιώματά τους σε περίπτωση εθνικοποίησης. Αλλά η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ δεν αποτελούν ακριβώς περιοχές μη δικαίου. Αντίθετα, διαθέτουν δικαστικά συστήματα που λειτουργούν και σέβονται πλήρως το δικαίωμα στην ιδιοκτησία. Θέτοντάς τις, παρ’ όλα αυτά, κάτω από την κηδεμονία ειδικών δικαστηρίων, η ΤΤΙΡ αποδεικνύει ότι στόχος της δεν είναι η προστασία των επενδυτών, αλλά η ενίσχυση της εξουσίας των πολυεθνικών.
Εννοείται, βέβαια, ότι οι νομικοί που θα στελεχώνουν τα δικαστήρια αυτά δεν θα έχουν να λογοδοτήσουν σε κανένα εκλογικό σώμα. Αντιστρέφοντας ελαφρώς τους ρόλους, θα μπορούν εξίσου καλά να υπηρετήσουν ως δικαστές ή να εκπροσωπήσουν τους ισχυρούς πελάτες τους. Οι νομικοί του διεθνούς επενδυτικού δικαίου αποτελούν έναν μικρόκοσμο: μόλις 15 άνθρωποι μοιράζονται το 55% των υποθέσεων που έχουν εκδικαστεί μέχρι σήμερα. Για ποιά δικαιοσύνη μιλάμε;
Στο στόχαστρο, όμως, έχουν μπει και οι προδιαγραφές ποιότητας στο πεδίο της διατροφής
Η αμερικανική βιομηχανία κρέατος επιδιώκει να επιτύχει την κατάργηση του ευρωπαϊκού κανονισμού που απαγορεύει τα κοτόπουλα που έχουν απολυμανθεί με χλώριο. Ο όμιλος Yum! κάτοχος της αλυσίδας γρήγορου φαγητού Kentucky Fried Chicken (KFC), που βρίσκεται στην εμπροσθοφυλακή της μάχης αυτής, μπορεί να υπολογίζει στη δύναμη πυρός των εργοδοτικών οργανώσεων. «Η Ευρωπαϊκή Ένωση επιτρέπει μόνο τη χρήση νερού και ατμού στα κοτόπουλα» διαμαρτύρεται η Βορειοαμερικανική Ένωση Κρέατος, ενώ μια άλλη ομάδα πίεσης, το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κρέατος, εκφράζει τη λύπη του για «την αδικαιολόγητη απόρριψη» από τις Βρυξέλλες «των κρεάτων με αναβολικά πρόσθετα, όπως η υδροχλωρική ρακτοπαμίνη».
Η ρακτοπαμίνη είναι φάρμακο που χρησιμοποιείται για την αύξηση του όγκου του άπαχου κρέατος σε χοίρους και βοοειδή. Λόγω των κινδύνων που εγκυμονεί για την υγεία ζώων και καταναλωτών, έχει απαγορευτεί σε 160 χώρες, μεταξύ τους και τα κράτη-μέλη της Ε.Ε., η Ρωσία και η Κίνα. Για τον αμερικανικό όμιλο παραγωγής χοιρινού κρέατος, το προστατευτικό αυτό μέτρο αποτελεί διατάραξη του ελεύθερου ανταγωνισμού, στην οποία η συμφωνία ΤΤΙΡ πρέπει επειγόντως να δώσει τέλος.
«Οι αμερικανικές εταιρείες παραγωγής χοιρινού κρέατος δεν θα αποδεχθούν άλλο αποτέλεσμα παρά την άρση της ευρωπαϊκής απαγόρευσης της ρακτοπαμίνης», απειλεί το Εθνικό Συμβούλιο Παραγωγών Χοιρινού Κρέατος (National Pork Producers Council, NPPC). Στο μεταξύ, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, οι βιομήχανοι που συμμετέχουν στο BusinessEurope καταγγέλλουν «τα εμπόδια που επηρεάζουν τις ευρωπαϊκές εξαγωγές προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως ο αμερικανικός νόμος περί διατροφικής ασφάλειας». Πράγματι, από το 2011, ο συγκεκριμένος νόμος δίνει τη δυνατότητα στις υπηρεσίες ελέγχου να αποσύρουν από την αγορά τα μολυσμένα εισαγόμενα προϊόντα. Οι διαπραγματευτές της ΤΤΙΡ δέχονται εκκλήσεις να εξουδετερώσουν και αυτή τη διάταξη.
Τα ίδια ισχύουν και στο πεδίο των αερίων του θερμοκηπίου.
Η οργάνωση Airlines for America (A4A), το μακρύ χέρι των αμερικανικών εταιρειών αερομεταφορών, συνέταξε κατάλογο «άχρηστων διατάξεων, οι οποίες προκαλούν σημαντική ζημιά στη βιομηχανία» τους και τις οποίες η ΤΤΙΡ μπορεί, φυσικά, να καταργήσει. Στην πρώτη θέση του καταλόγου βρίσκεται το ευρωπαϊκό σύστημα ανταλλαγής ποσοστώσεων εκπομπής αερίων, το οποίο υποχρεώνει τις αεροπορικές εταιρείες να πληρώνουν για το διοξείδιο του άνθρακα που εκπέμπουν. Οι Βρυξέλλες ανέστειλαν προσωρινά το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Η Α4Α απαιτεί την οριστική κατάργησή του στο όνομα της «προόδου». "
απόσπαμα από άρθρο του terra papers
ΥΓ: Δεν ξέρω για σένα φίλε/η. Όμως εμένα, εκτός από την οργή που με γεμίζει, με αηδιάζει σφόδρα η κατανόηση του ότι κάποιες συμμορίες από αλαζονικά μυστικοπαθή κατακάθια με θεωρούν ένα ευτελές κι αναλώσιμο...αμνό. Με τη συνήθη μακαριότητα που τον χαρακτηρίζει και τα αγελαία κακόηχα βελάσματα που τον προσδιορίζουν.
http://antidras.blogspot.gr/2015/09/ttp.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου