ΕΝΑ ΟΡΓΟΥΕΛΙΚΟ ΣΥΜΠΑΝ;
Μάλλον το αλληγορικό μυθιστόρημα «1984» του Όργουελ, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα λογοτεχνικό έργο πραγματικότητας και μη φαντασίας. Σ’ αυτό προβάλλεται ένας πολιτικός μύθος του μέλλοντος και προσημαίνονται οι κατοπινές κοινωνίες της ιλιγγιώδους τεχνολογικής προόδου, με τους κινδύνους περιστολής των προσωπικών ελευθεριών.
Αν θέλεις μια εικόνα του μέλλοντος, φαντάσου μια μπότα να πατάει το πρόσωπο ενός ανθρώπου για πάντα.
διαβάζουμε σ’ ένα σημείο του έργου. Και ενώ παλιννοστούμε σε έννοιες όπως η κοινωνία της «αγοράς», «των πολιτών» ή της «πληροφορίας», έχει μπει στις ζωές μας και η «κοινωνία της επιτήρησης». Μπορεί η ιδέα της αναπόδραστης επιτήρησης που πάνω της δημιουργήθηκε και ο αρχετυπικός μύθος του Αργου «με τα αρίφνητα μάτια», να ιδεολογικοποιήθηκε στον μελλοντολογικό ζόφο του Τζορτζ Οργουελ, μα τώρα συμβάλλεται με τις εμπροσθοφυλακές της τεχνολογικής μας καθημερινότητας. Σε αφθονία τα παραδείγματα «μεγάλων αδελφών» (Big Brother), που συνήθως δεν είναι κάτι άλλο από συγκαλυμμένες αστυνομίες της σκέψης» (Thought Police), κρυφή προπαγάνδα / έμμεση πειθώ (newspeek, doublethink), δηλαδή καθημερινών επικοινωνιακών πρότυπων που παραπέμπουν στο απευκταίο «οργουελικό σύμπαν» της αστυνομοκρατίας, του αυταρχισμού, της συνεχούς παρακολούθησης της ιδιωτικής ζωής, της πολιτικής εξάρτησης και του διαρκούς ελέγχου των ανθρώπινων σχέσεων.
Πολλοί σηματοδοτούν την αμερικανική 11/9, ως την απαρχή αυτών στην σύγχρονη ηλεκτρονική εποχή μας, ωστόσο θα πρέπει να πάμε ακόμα πιο πίσω, στην δεκαετία του 80 και να συναντήσουμε το Echelon. Αυτό δεν είναι κάτι άλλο από ένα παγκόσμιο δίκτυο υποκλοπής τηλεπικοινωνιών, που μπορεί να συλλαμβάνει τηλεφωνικές συνδιαλέξεις από σταθερά ή κινητά τηλέφωνα, δορυφορικές επικοινωνίες, ασύρματες μεταδόσεις, fax, telex και κάθε είδους internetικές επικοινωνίες (e-mail, IRC, news-groups, websites κ.λπ.) και μάλιστα, με την βοήθεια υπολογιστών, να αναγνωρίζει, επεξεργάζεται και αποθηκεύει τις «ενδιαφέρουσες» πληροφορίες που περιέχουν όλα αυτά τα μηνύματα.
Γίνεται αυτόματη αναζήτηση σε κάθε λέξη από κάθε μήνυμα στις συχνότητες και τα κανάλια που επιλέγονται σε έναν σταθμό. Οι επεξεργαστές στο δίκτυο είναι γνωστοί ως Λεξικά ECHELON. Το ECHELON συνδέει όλους αυτούς τους υπολογιστές και επιτρέπει στους μεμονωμένους σταθμούς να λειτουργούν σαν στοιχεία κατανεμημένα σε ένα ολοκληρωμένο σύστημα. Είναι ένα παγκόσμιο σύστημα παρακολούθησης επικοινωνιών (COMINT), που δημιούργησαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο, ο Καναδάς, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία δηλαδή το λεγόμενο «αγγλοσαξονικό μπλοκ». Αντίθετα με αρκετά ηλεκτρονικά κατασκοπευτικά συστήματα, τα οποία αναπτύχθηκαν κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, το Echelon σχεδιάστηκε εξ αρχής για μη στρατιωτικούς στόχους [Echelon: Κάποιος ακούει τα Πάντα!]. Αυτό πλέον είναι το γνωστό Prism, βάσει του οποίου η NSA αλώνισε στο διαδίκτυο, καταπατώντας κάθε ανθρώπινο δικαίωμα [περισσότερα: #echelon].
Εδώ και αρκετό καιρό μιλάμε για ορισμένα πράγματα, όπως η βιοτεχνολογία, η διασπορά ψευδών ειδήσεων, η προπαγάνδα και η διάσπαση της κοινωνίας σε πολλά κομμάτια, με το ένα να εχθρεύεται το άλλο.
Bέβαια, αντί να θεωρούμε την κοινωνία του ελέγχου ως ένα καταπιεστικό μοντέλο κοινωνίας όπως την απεικονίζει ο Τζόρτζ Όργουελ στο μυθιστόρημά του 1984, είναι καλύτερο να την σκεφτόμαστε ως κάτι συνυφασμένο με την καθημερινή ζωή, γεγονός που την καθιστά σύνθετη και πολυεπίπεδη. Φυσικά, αυτό συνδέεται άρρηκτα και με το ότι πολλές καθημερινές λειτουργίες πέρασαν από τον φυσικό, στον διαδικτυακό χώρο ως αποτέλεσμα της ραγδαίας τεχνολογικής εξέλιξης. Τα κοινωνικά δίκτυα και άλλες δικτυακές υπηρεσίες [ο διττός ρόλος της κοινωνικής δικτύωσης] μονοπωλούν το περιεχόμενο των δραστηριοτήτων κάθε σύγχρονου ανθρώπου ο οποίος με μεγάλη ευκολία έχει πρόσβαση σε πληροφορίες (ακόμη και ιδιωτικές), το περιεχόμενο των οποίων ποικίλει ανάλογα με τα ενδιαφέροντα και τις προτιμήσεις του. Ως δεδομένο θα πρέπει να έχετε ότι πλέον το web, από εργαλείο στην υπηρεσία της δημοκρατίας, μετατρέπεται στην μεγαλύτερη μηχανή επιτήρησης της ανθρώπινης ιστορίας, σε Πανόπτικον του Bentham [Bristol is Open· Μία πόλη Big Brother ή μια πόλη λειτουργικό Σύστημα].
[info: Το Πανοπτικό είναι ένας τύπος κτιρίου-φυλακής που σχεδιάστηκε από τον Άγγλο φιλόσοφο και κοινωνιολόγο Τζέρεμι Μπένθαμ το 1785. Η ιδέα του σχεδιασμού επιτρέπει την συνεχή επίβλεψη (-opticon) όλων ( pan-) των κρατουμένων (δείτε σχετικά στην wikipedia)]
Φαίνεται έτσι το μοντέλο του πανοπτικού του Bentham να συμπληρώνεται και να παίρνει σάρκα και οστά. Πλέον ο επιτηρούμενος έγκλειστος αυτοφυλακίζεται και αυτοεπιτηρείται μέσα σε μια παράδοξη κατάσταση όπου ο χρήστης ανταλλάσσει την ιδιωτικότητά του με το δικαίωμα να παραβιάζει την ιδιωτικότητα των υπολοίπων.
Ας μην τα επαναλαμβάνουμε, το osarena, βρίθει από τέτοια άρθρα, εδώ και μια πενταετία [η χρήση της τεχνολογίας για την μαζική επιτήρηση -video].
Μένοντας ωστόσο στην υπάρχουσα δυστοπική πραγματικότητα και αφήνοντας στην άκρη κάθε αντιεξουσιαστική κορόνα, βλέπουμε πως οι ανθρώπινες ελευθερίες έχουν κατοχυρωθεί νομικά με περισσότερες από 80 συνθήκες και διακηρύξεις οι κυβερνήσεις τείνουν να τις παραβιάζουν κάνοντας πράξη όσα επιτάσσει η κοινωνία του ελέγχου [Επιτήρηση και Εργασία]. Ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης συγκεντρώνει σε ένα ενιαίο κείμενο για πρώτη φορά στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης το σύνολο των αστικών, πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των Ευρωπαίων πολιτών καθώς και όλων των προσώπων που διαμένουν στην επικράτεια της ένωσης. Παρόλα αυτά, αν εστιάσουμε στο ζήτημα της κοινωνίας του ελέγχου – αυτή, άρχισε να κάνει αισθητή την παρουσία της μετά το τέλος του Β’ παγκοσμίου πολέμου -, δημιουργείται εύλογα η εξής απορία:
Πώς είναι δυνατόν σε μία περίοδο κατά την οποία οι κυβερνήσεις προβαίνουν στην διασφάλιση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι ίδιες να υιοθετούν συγχρόνως μια άλλη μορφή εξουσίας η οποία επιτυγχάνεται μέσω εντατικού ελέγχου των πολιτών;
ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Η απάντηση, ή καλύτερα δικαιολογία, ακούει πρωτίστως σε μια και μόνο λέξη: στην Ασφάλεια.
Σε απλούς όρους, «ασφάλεια» σημαίνει ελευθερία από τις απειλές, τον κίνδυνο, τον φόβο, την ανάγκη και την στέρηση. H έρευνα για την ασφάλεια επικεντρώθηκε αρχικά στις στρατιωτικές απειλές κατά της εδαφικής ακεραιότητας ενός κράτους. Στην σύγχρονη ιστορία, οι συγκρούσεις μέσα και μεταξύ των εθνών περιστρέφονται γύρω από την κατανομή και την σύνθεση της ισχύος ενώ συγχρόνως χαρακτηρίζονται από την ανομία, τις λεηλασίες, τις απολυταρχικές ιδεολογίες και την καθημερινή χρήση βίας. Το γεγονός αυτό τις καθιστά πρόσφορο έδαφος για ένα συνδυασμό παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εγκληματικών ενεργειών και εξάπλωσης της ανασφάλειας πέρα από την περιοχή της σύγκρουσης. Στα μέσα της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα, ο τρομοκρατικός πολύποδας, διατηρεί το βασικό πρόσχημα, για τοποθετήσεις σχετικά με την ασφάλεια και λήψη μέτρων για την εφαρμογή της.
Ο κόσμος όλος, και με επίκεντρο αυτήν την στιγμή την Ευρώπη και την Μέση Ανατολή, βρίσκεται σε καθαρά πολεμική κατάσταση. Μπορεί οι αστοί των δυτικών κοινωνιών να μην το αντιλαμβάνονται, καθώς αν συμβεί, θα υπάρξει πρόβλημα στην οικονομία και στην καπιταλιστική ροή, όμως οι απώλειες ανθρώπων, ζώων και η καταστροφή του περιβάλλοντος είναι καθαρά πολεμική.
Η βία που δημιούργησε ο δυτικός κόσμος, στις υπόλοιπες κοινωνίες, αρχίζει να ανταποδίδεται, υπακούοντας στους φυσικούς κανόνες δράσης και αντίδρασης.
Το Λονδίνο, το Παρίσι, οι Βρυξέλλες, είναι μερικές σταγόνες σ’ έναν ωκεανό βίας που έρχεται. Κάτω από τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό, βρίσκονται ακόμα πιο μεγάλα και ισχυρά συμφέροντα και καταστάσεις που ξεφεύγουν από την αντίληψη του τηλεθεατή της Μενεγάκη και της Τατιάνας [Αντιτρομοκρατικοί νόμοι – Ολοκληρωτισμός και Δημοσιογραφία].
Μόλις χθες (24/3/16), μιλούσαμε για ένα συμβάν και μια κατάσταση που λαβαίνει χώρα εδώ, δίπλα μας [Όταν για «ασφάλεια», παραχωρείς ελευθερία] και αποτελεί ένα μόνο μέρος αυτών που ακολουθούν και που, φυσικά, αφορούν ολόκληρο το ναζιστικό φρούριο που ονομάζεται Ευρώπη.
Δεν ξέρω πόσοι ήταν οι άνθρωποι που έπεσαν από τα σύννεφα με το χτύπημα στις Βρυξέλλες. Μια προσεκτικότερη ματιά, στην ειδησεογραφία και στα όσα εν δυνάμει συμβαίνουν, είναι αρκετά ώστε να το αναμέναμε να συμβεί κάπου στην γηραιό ήπειρο (sic). Nα για παράδειγμα:
Η Ευρώπη δημιουργεί την πρώτη τεράστια βάση δεδομένων με φακέλωμα και σε ταξίδια.
Τα Προσωπικά Δεδομένα στη νέα εποχή της Επιτήρησης.
Μια αναλυτικότερη ματιά, σε νομοσχέδια και διακρατικές συμφωνίες (πχ, την TISA) και όλα τα υπόλοιπα, είναι σαφές ενδείξεις πως κάτι θα συμβεί.
Και βέβαια, όλα αυτά θα επιφέρουν επιπτώσεις. Στο όνομα της ασφάλειας πάντα.
Μια καλή απάντηση σε όλα αυτά και πατώντας πάνω στο συστημικό πλαίσιο της εννοούμενης δημοκρατίας, δίνει ο Stallman: Πόση επιτήρηση μπορεί να αντέξει η δημοκρατία;
ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΥΛΑ
Οι δημοκρατίες είναι ούτως ή άλλως «βελούδινες» δικτατορίες. Καμία εξουσία δεν μπορεί να υπάρξει αν δεν εφαρμόζει κατασταλτικά μέτρα και παρακολούθηση στους πολίτες της. Πόσο μάλλον όταν – όπως πάντα – οι εξουσιαστικές ανάγκες συμπλέουν με αυτές των οικονομικών εξουσιαστών.
Τα προσχήματα υπάρχουν. Στην περίπτωσή μας, οι Βρυξέλλες και το Παρίσι. Οι εχθροί το ίδιο, είναι όσες / όσοι είναι μουσουλμάνοι/ες ή τέλος πάντων, έτυχε να γεννηθούν σε ένα μη κοσμικό κράτος.
Δεν ξέρω, πόσες και πόσους παραξένεψε η είδηση που κυκλοφόρησε σήμερα (25/3/16) και ακόμα περισσότερο, πόσες και πόσοι καταλάβανε τι σημαίνει αυτό και τι κρύβει από πίσω της.
Η είδηση, όπως θα την διαβάσετε στα ΜΜΕ, τις προσεχείς ώρες, θα λέει κάτι τέτοιο:
Αυτό, όμως προέκυψε λέτε; Έκτακτα και ίσως προσωρινά, λόγω των συμβάντων σε Βέλγιο και Γαλλία; Όχι φυσικά:
Την ταχεία ολοκλήρωση της νομοθεσίας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας ζητούν με κοινή δήλωσή τους οι 28 υπουργοί Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ που συνεδρίασαν την Πέμπτη εκτάκτως στις Βρυξέλλες. Στην κοινή δήλωσή τους υπογραμμίζουν την αποφασιστικότητα των χωρών της ΕΕ να αγωνιστούν από κοινού κατά της τρομοκρατίας, διατηρώντας τις ευρωπαϊκές αξίες, ενώ παράλληλα επισημαίνουν ότι η επίθεση στις Βρυξέλλες στρέφεται “κατά της ανοιχτής δημοκρατικής κοινωνίας μας”.
Αν και θα μπορούσαμε να λέγαμε πολλά LOL, όταν ακούμε τους προαγωγούς της βίας, της γενοκτονίας, πως μάχονται κατά της τρομοκρατίας, δυστυχώς, το θέμα δεν αφήνει τα παραμικρό περιθώρια, ουτε καν για αχνό χαμόγελο. Αυτό επειδή, πέραν των παραπάνω, προτάθηκε και προωθείται προς εφαρμογή, ο έλεγχος εφαρμογών επικοινωνίας όπως τα Skype και Viber, για “λόγους ασφαλείας”. Η ανακοίνωση της πρότασης και απόφασης (σας θυμίζει κάτι αυτό;), έγινε μετά τα αποτελέσματα της συνεδρίασης του ευρωπαϊκού συμβουλίου από τον υπουργό Δικαιοσύνης του Βελγίου Cohen Gens και ούτε λίγο, ούτε πολύ αποφασίστηκε να ανοίξει η πρόσβαση στις αρχές στα προγράμματα επικοινωνίας Viber και Skype προς “εντοπισμό επικοινωνιών των τρομοκρατών”.
Όπως μάλιστα, χαρακτηριστικά δήλωσε ο Gens:
Είναι σημαντικός ο κοινός αγώνας για το άνοιγμα του Διαδικτύου, σχετικά με τις επικοινωνίες που δεν είναι οι “κλασικές”, καθώς κι η επικοινωνία μέσω Skype.
Το πόσο σκατά είναι αυτό, φαίνεται από τα ξύλινα λόγια της κομψής πορδής (άκα: του επίτροπου μετανάστευσης, εσωτερικών υποθέσεων, Δημήτρη Αβραμόπουλου):
Ήρθε η ώρα για τις ευρωπαϊκές χώρες να μοιραστούν περισσότερα στοιχεία, ώστε να χτιστεί ο βασικός κορμός του αγώνα μας κατά της τρομοκρατίας. Χρειάζεται να μιλάμε μεταξύ μας, καθώς και τα συστήματα πρέπει να επικοινωνούν. Σε δύο εβδομάδες θα παρουσιάσω συγκεκριμένες ιδέες για την καλύτερη χρήση και επικοινωνία ανάμεσα στα συστήματα.
Το πρόβλημα, με πιο απλά λόγια, εστιάζεται στην κρυπτογράφηση, καθώς αυτή δυσκολεύει το έργο των αρχών και έτσι, μέσα στο επόμενο διάστημα θα ζητηθεί από τις υπηρεσίες ηλεκτρονικού εγκλήματος των χωρών – μελών της Ε.Ε., αλλά και τις εταιρείες – κατασκευαστές των εφαρμογών, να βοηθήσουν την Κομισιόν στο έργο της. Σε αντίστοιχες περιπτώσεις στις ΗΠΑ, η κυβέρνηση είχε ζητήσει την συνεργασία τεχνολογικών κολοσσών, με τις Apple να παρέχουν πληροφορίες ανά διαστήματα (είναι νομίζω, προφανές τώρα το γιατί όλοςαυτός ο ντόρος πρόσφατα, που δεν ήταν άλλο από στάχτη στα μάτια).
Είναι όμως, νέο αυτό και προέκυψε με αφορμή τα χτυπήματα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και προφανώς εν’ αναμονή των επομένων;
Χωρίς καν να ψάξουμε ιδιαίτερα, την απάντηση δίνουν ορισμένα ενδεικτικά άρθρα, τα οποία είναι αρκετό διάστημα πιο πίσω:
NSA, Microsoft, Intel˙ όλοι για έναν και ένας για όλους! [Κοινός εχθρός η κρυπτογράφηση]
Κρυπτογράφηση, NSA και το Ψηφιακό Οχυρό
Η μέρα που ποινικοποιήθηκε η κρυπτογράφηση μ’ έναν νόμο με μια διάταξη
James Comey [διευθυντής του FBI]: Κρυπτογράφηση; Όχι, είναι Έγκλημα
Από την άλλη πάλι, αναρωτιόμαστε, είναι τόσο ηλίθιοι όλοι οι πολίτες της Ευρώπης, ώστε να πιστέψουν πως αυτό είναι κάτι που θα συμβεί και θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά τώρα;
Πως δηλάδή, τα Skype και Viber, δεν παρακολουθουνται ή πως οι εταιρειες που τα διαχειριζονται δεν δίνουν άμεσα δεδομένα στις αρχές;
Mα εδώ η Microsoft, ήταν το πρώτο που φρόντισε, μόλις εξαγόρασε το Skype, κανοντας το να τρέχει σε δικούς της severs, αντί της τεχνολογίας P2P (από χρήστη σε χρήστη χωρίς ενδιάμεσους) που είχε. Ούτε και αποτελεί πλέον μυστικό, πως το Skype ακολουθεί τα προσωπικά σας links ακόμα και κρυπτογραφημένα και πως γενικότερα και ειδικότεραμπάζει από παντού (αυτό άλλωστε, δεν το λέμε εμείς, μα η ίδια η NSA!).
ΑΡΑ, ΤΙ;
Μα είναι σαφές. Οι μήνες και τα αμέσως επόμενα χρόνια που έρχονται θα είναι ακόμα πιο σκληρά και πιο απάνθρωπα. Οι νέες γενιές των παιδιών που θα γεννιούνται από εδώ και πέρα, δεν θα γνωρίζουν τι σημαίνει η λέξη ιδιωτικότητα και προσωπικά δεδομένα. Η μόνη λύση που υπάρχει, είναι να ξεκινήσουμε από μια δικτυακή επανάσταση. Ο Ελεύθερος και Ανοιχτός Κώδικας, το Linux, η Κρυπτογραφία και η Στεγανογραφία, είναι τα όπλα μας για τον σκοπό αυτόν. Ίσως μια νίκη στο διαδίκτυο, να βοηθήσει να πέσουν όλα αυτά τα θρησκευτικά και άλλα συγκαλύμματα και να φανεί πως το θέμα είναι ξεκάθαρα ταξικό [Υπάρχει άλλη αν(τ)οχή στον καπιταλισμό;].
Οι κοινωνίες που καθρεφτίζονται στα επεισόδια της σειράς Black Mirror, δεν είναι καθόλου ξένες, ούτε καν sci-fi, μα αντίθετα, συνειρμικά οικείες και μια πραγματικότητα ενός πολύ σκληρού κόσμου που αναδύεται.
Ας αρχίσουμε κατ’ αρχάς από τα απλά:
Πετάξτε τα Skype και Viber στον κάλαθο των άχρηστων, και δοκιμάστε κάτι από αυτά: [Υπάρχουν σοβαρά εναλλακτικά του Skype που να προσφέρουν ισχυρή ιδιωτικότητα;].
Ή και τρολλάρετέ τους, κρυπτογραφώντας το ίδιο το Skype.
Πάντως, είναι απολυτά ηλίθιο να νομίζουν μερικοί/ες πως η οργανωμένη τρομοκρατία και το οργανωμένο έγκλημα, βασίζεται σε τέτοιες μεθόδους.
Ίσα-ίσα που οι υποδομές τους, είναι εφάμιλλες των κρατικών υπηρεσιών επιτήρησης, το ίδιο και η τεχνογνωσία τους. Αν μη τι άλλο, υπάρχουν και πιο απλά πράγματα για τους… καθημερινούς τρομοκράτες (sic):
Δυο εφαρμογές ασφαλούς επικοινωνίας από την Τζιχάντ
Mobile Encryption: App για κρυπτογραφημένα μηνύματα και αρχεία από την Τζιχάντ!
BONUS: 6 Linux διανομές επικεντρωμένες σε ασφάλεια και ιδιωτικότητα που πρέπει να έχεις.
Ας μην έχουμε αυταπάτες. Αυτήν την στιγμή, κάθε μάχη είναι χαμένη εκ’ των προτέρων. Το παιχνίδι έχει κριθεί και τα χαρτιά είναι σημαδεμένα. Το μόνο που μας έχει απομένει είναι το αντάρτικο. Και η αλήθεια είναι πως στο διαδίκτυο μπορούμε να το επιτύχουμε καταφέρνοντας ίσως έτσι κάποια στιγμή, να το μεταλαμπαδεύσουμε στην κοινωνία και να το βγάλουμε μαζικά στον δρόμο.
Αυτήν τουλάχιστον την στιγμή, καθώς είμαστε οι ηττημένοι, ενός ακήρυχτου εξουσιαστικού και ταξικού πόλεμου, και στην μετα-οργουελική αυτοπάθεια, η μόνη «εκδίκηση» που μπορούμε να έχουμε είναι κάτι σαν αυτό που προτείνει ο Jonathan Raban, συγγραφέας ενός μυθιστορήματος με τον τίτλο ακριβώς «Surveillance» («Επιτήρηση»), όπου έδωσε εντολή στο Google Earth να στοχεύσει το αρχηγείο του αμερικανικού Οργανισμού Εθνικής Ασφαλείας, κατεβαίνοντας στα πενήντα πόδια και για μια παράδοξα ηδονική στιγμή ένιωσε επιτηρούμενος να επιτηρεί τους επιτηρητές που τον επιτηρούσαν…
Δεν πρόκειται μόνο για την προσωπική σας ζωή.
Πηγή: [το άρθρο είναι συνεργατικό] – http://osarena.net/ypo-epitirisi-kai-katastoli-oi-epikoinonies-sto-diadiktyo
http://gregordergrieche.blogspot.gr/2016/03/blog-post_239.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου