Πέμπτη 1 Ιουνίου 2017

Ο Ιερός Πόλεμος του Πούτιν Λίγο πριν τα χαράματα μια διμοιρία ένοπλων αστυνομικών μπήκαν στο διαμέρισμα του Γεβγκένι Λεμπέντεφ στα βόρεια προάστια της Μόσχας. "Μου είπαν να ξαπλώσω στο πάτωμα με το πρόσωπό μου κάτω", είπε ο ίδιος θυμούμενος το περιστατικό του περασμένου Νοεμβρίου. "Δεν μου επέτρεπαν να κοιτάω όσο εκείνοι ερευνούσαν το διαμέρισμα. Τα παιδιά μου ήταν τρομοκρατημένα. Η πεντάχρονη κόρη μου χρειάστηκε χρόνο για να το ξεπεράσει. Θεώρησε ότι ήταν ληστές". Όμως ο Λεμπέντεφ δεν ήταν ύποπτος τρομοκρατίας, ούτε κατηγορούνταν για φόνο, ένοπλη ληστεία, προδοσία ή κάποιο άλλο σοβαρό έγκλημα. Αντιθέτως οι πάνοπλοι αστυνομικοί ερευνούσαν το σπίτι για παράβαση του αμφιλεγόμενου ρώσικου νόμου περί "προσβολής του θρησκευτικού αισθήματος των πιστών". Ο νόμος υπογράφτηκε από τον Βλάντιμιρ Πούτιν το 2013 και προβλέπει ένα χρόνο φυλάκιση για όποιον προβαίνει σε μια προσβλητική πράξη έξω από ένα χώρο λατρείας. Εάν η πράξη συμβεί εντός του χώρου, τότε η φυλάκιση φτάνει τα τρία χρόνια. Ο Λεμπέντεφ δεν είναι ο μόνος στο σπίτι του οποίου εισέβαλε η αστυνομία. Σε μια επιχείρηση, στην οποία συμμετείχαν πάνω από 150 αστυνομικοί, ερευνήθηκαν τα σπίτια όσων είχαν αντιταχθεί των σχεδίων οικοδόμησης μιας Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας σε ένα πάρκο της συνοικίας τους. Το σχέδιο ήταν μέρος ενός ευρύτερου σχεδιασμού για την ανέγερση 200 εκκλησιών σε όλη τη ρωσική πρωτεύουσα. Όμως οι κάτοικοι της Μόσχας θεωρούν ότι αυτό θα τους "κλέψει" το πολυαγαπημένο τους πράσινο. Σε πολλές διαμαρτυρίες τους μάλιστα υπήρξαν συμπλοκές με ακραίους ορθόδοξους. Τελικώς τα σχέδια για την εκκλησία σταμάτησαν και αυτό αποτέλεσε μια νίκη για τα κινήματα. Όμως τίποτα δεν έμεινε εκεί. Ακτιβιστές της Ορθοδοξίας απέκλεισαν ένα τμήμα του πάρκου με συρματόπλεγμα και έφτιαξαν έναν ξύλινο σταυρό και κάλεσαν έναν ιερέα για να κάνει την τελετή, με αποτέλεσμα οι διαμαρτυρίες να συνεχιστούν. Ο Πατριάρχης Κύριλλος, επικεφαλής της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, έριξε λάδι στη φωτιά κατηγορώντας τους διαμαρτυρόμενους ότι "έχουν ιδεολογικό μίσος ενάντια στον σταυρό του Κυρίου". "Οι επιδρομές της αστυνομίας ήταν εκδικητικές με σκοπό να σταματήσουμε να διαμαρτυρόμαστε", είπε ο Λεμπέντεφ στο Politico, και συνέχισε λέγοντας ότι "ο νόμος στοχοποιεί εκείνους που στέκονται απέναντι στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία". Ο νόμος και οι Pussy Riot Ο νόμος περί θρησκείας, σύμφωνα με τους αναλυτές, έχει να κάνει πολύ με την δίκη των Pussy Riot που τράβηξε τα φώτα του διεθνούς Τύπου. "Οι Pussy Riot καταδικάστηκαν για χουλιγκανισμό και έκφραση μίσους απέναντι στους ορθόδοξους χριστιανούς", δήλωσε στο ίδιο μέσο ο Αλεξάντερ Βερκόφκσι, διευθυντής του κέντρου SOVA, που μελετά τις σχέσεις μεταξύ οργανωμένης θρησκείας και κοινωνίας. "Οι δυο κατηγορίες ήταν πολύ δύσκολο να τεκμηριωθούν, όμως, η καταδίκη ανοίγει τον δρόμο για το προδεδικασμένο", προσέθεσε. Η καταδική είχε δεχθεί σφοδρή κριτική από Ρώσους φιλελεύθερους, όπως και από προοδευτικούς εντός της Εκκλησίας, που το είδαν σαν μια ακόμη απόδειξη της διασύνδεσης μεταξύ εκκλησίας και κράτους στο Ρωσικό Σύνταγμα. Παρόλο που ο Πούτιν ήταν πράκτορας της KGB και επισήμως άθεος επί Σοβιετικής Ένωσης, έχει χτίσει στενούς δεσμούς με την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσει κάτι που μοιάζει περισσότερο με εθνική ιδεολογία. Πέρυσι μόνο διόρισε σε υψηλές θέσεις στο Υπουργείο Παιδείας, υπερσυντηρητικούς Ορθόδοξους. Από τους νόμους που απαγορεύουν τους gay έως τις απαγορεύσεις των διαδηλώσεων, ο νόμος περί θρησκείας δεν είχε εφαρμοστεί μέχρι τώρα. Το πρώτο του θύμα ήταν ο 38χρονος Βίκτορ Κρασνοφ, που σε μια διαδικτυακή συνομιλία με δυο ορθόδοξους Ρώσους υποστήριξε πως δεν υπάρχει Θεός. "Εάν πω ότι η συλλογή από παραμύθια, που οι Εβραίοι ονομάζουν Βίβλο, είναι ένα τίποτα και μισό, τέλειωσε. Για μένα είναι αυτό", είχε γράψει τότε. Οι αστυνομικοί τον συνέλαβαν στο σπίτι του τον Μάρτιο του 2016 και ύστερα από πολύμηνη ψυχιατρική έρευνα για το εάν μπορεί να παραστεί σε δίκη, κρίθηκε πως μπορεί. Ο δικαστής είχε υποστηρίξει ότι δεν μπορεί, καθώς "κανείς που έχει σώας τας φρένας δεν θα έγραφε κάτι τέτοιο για την Ορθοδοξία και την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία". Η υπόθεσή του ακόμη είναι ακόμη ανοιχτή, αποτελώντας μια στροφή 180 μοιρών στην ρωσική ιστορία. Τι γινόταν στην ΕΣΣΔ; Κατά τις δυο πρώτες δεκαετίες της Σοβιετικής Ένωσης, περίπου 200.000 μέλη του κλήρου είχαν δολοφονηθεί, ενώ εκατομμύρια άλλων Χριστιανών είχαν διωχθεί για την πίστη τους, σύμφωνα με μια έρευνα επιτροπής του Κρεμλίνου το 1995. Παρόλο που ο Στάλιν κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είχε επιτρέψει την "αναβίωση" του ορθόδοξου Χριστιανισμού, η αντιθρησκευτική προπαγάνδα και ο επιλεκτικός στιγματισμός των πιστών συνεχίστηκε μέχρι και τα μέσα του 1980. "Ο Γιούρι Γκαγκάριν είχε ταξιδέψει στο διάστημα και επιστρέφοντας είχε πει: Δεν είδα τον Θεό εκεί έξω", σχολιάζει αγανακτισμένος με αυτά που του συμβαίνουν ο Κρασνόφ. Η δίκη του, που κράτησε ένα χρόνο τελείωσε τον προηγούμενο μήνα λόγω των ορίων κράτησης που προβλέπει ο νόμος. Όμως ο δικαστής ήταν διατεθειμένος να την τραβήξει έως ότου ο κατηγορούμενος δηλώσει ένοχος. Σύμφωνα με τον δικηγόρο του Κρασνέφ, η άρνησή του να "συνεργαστεί" με το δικαστήριο μπορεί να του επιφυλάσσει και άλλα νομικά προβλήματα στο μέλλον, γύρω από την αθεΐα του. Η σταυροφορία του Πούτιν Μπορεί η υπόθεση του Κρασνέφ να δέχθηκε σφοδρή κριτική από τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όμως δεν σταμάτησαν οι διώξεις Ρώσων που κατηγορούνται ότι προσέβαλαν Χριστιανούς. "Οι κατηγορίες αυτές επιτρέπουν στο κράτος να ενισχύσει την ιδεολογική του στάση σχετικά με τους δεσμούς του με την εκκλησία", εξηγεί στο Politico ο Βερκόφσκι. "Δεν είναι οι κατηγορούμενοι οι σημαντικοί στην υπόθεση. Το πιο επείγον για τις αρχές είναι να υπάρχει μαζική κάλυψη από τα μίντια", προσθέτει. Τρεις τέτοιες περιπτώσεις ήταν αυτή του Ρουσλάν Σοκολόφσκι, της ταινίας "Ματίλντα" και οι Ιαχωβάδες. Ο πρώτος θέλησε να δοκιμάσει την νέα διάταξη του νόμου, ο οποίος όριζε ότι όποιος παίζει Pokemon Go μέσα σε εκκλησία θα διώκεται για βλασφημία. Όπως και έγινε. Συνελήφθη λίγο αφότου ανέβασε το σχετικό βίντεο στο YouTube. H "Ματίλντα" παρουσιάζει την ερωτική ιστορία μεταξύ του τσάρου Νικολάου του Β' και της μπαλαρίνας Ματίλντα Τσεσίνσκα. Ο Νικόλαος ο Β' δολοφονήθηκε μαζί με την οικογένειά του από τους επαναστάτες το 1918, όμως αγιοποιήθηκε από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία το 2000. Συνεπώς οι ερωτικές σκηνές της ταινίας αποτελούσαν βλασφημία. Το νομικό τμήμα του κόμματος του Πούτιν, Ενωμένη Ρωσία, ζήτησε η ταινία να απαγορευτεί στη χώρα. Εξάλλου είχαν προηγηθεί και οι απειλές ακραίων χριστιανών που έλεγαν ότι εάν προβληθεί στους κινηματογράφους "θα τους κάψουν". Η ταινία χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και από ό,τι φαίνεται θα παίξει στις αίθουσες. Όμως οι ορθόδξοι ακτιβιστές έχουν εμποδίσει την διεξαγωγή αρκετών "προσβλητικών" εκθέσεων στη Μόσχα τους τελευταίους μήνες. Ο Πούτιν έχει καταδικάσει τις βίαιες απειλές, λέγοντας παράλληλα όμως ότι οι καλλιτέχνες δεν θα έπρεπε να προκαλούν με τη δουλειά τους τους πιστούς. Η οργάνωση «Οι Μάρτυρες του Ιαχωβά στην Ρωσία» απαγορεύτηκε τον περασμένο Μάρτιο από το ρωσικό ομοσπονδιακό υπουργείο Δικαιοσύνης, μετά από σχετική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας. Με την απαγόρευση αυτήν, η οργάνωση εντάχθηκε στον κατάλογο του υπουργείου Δικαιοσύνης με τις κοινωνικές και θρησκευτικές οργανώσεις - οι οποίες στο ρωσικό νομικό σύστημα εκλαμβάνονται ως «Μη Κυβερνητικές» από την στιγμή που δεν έχουν άλλο αναγνωρισμένο νομικό ή θεσμικό καθεστώς - των οποίων η ύπαρξη και η δράση έχει απαγορευθεί λόγω «εξτρεμιστικής δραστηριότητας». Οι Ιαχωβάδες στην Ρωσία εμφανίστηκαν το 1991, αμέσως μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ και έκτοτε οι σχέσεις τους με το μετασοβιετικό ρωσικό κράτος δεν ήταν και οι καλύτερες. Ένας λόγος είναι η σοβιετική «κληρονομιά» της φοβικής κουλτούρας έναντι κάθε δυτικού «προϊόντος», διότι θεωρούνταν ως αντισοβιετικός «δούρειος ίππος». Σε ορισμένες περιπτώσεις, όχι άδικα, κυρίως στην ακμή του «Ψυχρού Πολέμου». Η απαγόρευσή τους πάντως προκάλεσε την αντίδραση πολλών οργανώσεων Ιαχωβάδων ανά τον κόσμο. Η Εκκλησία, βέβαια, δεν έχει ζητήσει ποτέ την καταδίκη κανενός. Ούτε έχει δώσει μια "άφεση αμαρτιών", όμως. Εκπρόσωποί της σχολιάζουν πως "η συγχώρεση είναι δύσκολη υπόθεση. Φυσικά πρέπει να ακολουθούμε το παράδειγμα του Χριστού, όμως σε μια κοινωνία υπάρχουν νόμοι που πρέπει να εφαρμόζονται". Επιπλέον οι ακραίοι Ορθόδοξοι θεωρούν πως ο νόμος αυτός προστατεύει τη Ρωσία από τους εφιάλτες που ζει η Ευρώπη, "με τους βίαιους μετανάστες και την παιδοφιλία - που έχουν προκύψει από τους νόμους που θέτει η φιλελεύθερη ευρωπαϊκή ελίτ που πιστεύει στον Σατανά". Δεν είναι, όμως, όλοι οι Ρώσοι χριστιανοί υπέρ του νόμου. Μάλιστα τον περασμένο μήνα, μια ομάδα χριστιανών ιερέων πραγματοποίησε πορεία διαμαρτυρίας στην Αγία Πετρούπολη, ενάντια στον νόμο λέγοντας πως ο ίδιος αποτελεί μια προσβολή στην πίστη τους. Σύμφωνα με τον δικηγόρο του Σοκολόφσκι, Αλεξέι Μπουσμάκοφ, "εάν η Ρωσία συνεχίσει αυτό το μονοπάτι, μέχρι το 2030 θα θυμίζει την μεσαιωνική Ισπανία, όπου η Ιερά Εξέταση κυνηγούσε άπιστους και αιρετικούς". http://tvxs.gr/news/kosmos/o-ieros-polemos-toy-poytin

Ο Ιερός Πόλεμος του Πούτιν
 Λίγο πριν τα χαράματα μια διμοιρία ένοπλων αστυνομικών μπήκαν στο διαμέρισμα του Γεβγκένι Λεμπέντεφ στα βόρεια προάστια της Μόσχας. "Μου είπαν να ξαπλώσω στο πάτωμα με το πρόσωπό μου κάτω", είπε ο ίδιος θυμούμενος το περιστατικό του περασμένου Νοεμβρίου. "Δεν μου επέτρεπαν να κοιτάω όσο εκείνοι ερευνούσαν το διαμέρισμα. Τα παιδιά μου ήταν τρομοκρατημένα. Η πεντάχρονη κόρη μου χρειάστηκε χρόνο για να το ξεπεράσει. Θεώρησε ότι ήταν ληστές".

Όμως ο Λεμπέντεφ δεν ήταν ύποπτος τρομοκρατίας, ούτε κατηγορούνταν για φόνο, ένοπλη ληστεία, προδοσία ή κάποιο άλλο σοβαρό έγκλημα. Αντιθέτως οι πάνοπλοι αστυνομικοί ερευνούσαν το σπίτι για παράβαση του αμφιλεγόμενου ρώσικου νόμου περί "προσβολής του θρησκευτικού αισθήματος των πιστών". Ο νόμος υπογράφτηκε από τον Βλάντιμιρ Πούτιν το 2013 και προβλέπει ένα χρόνο φυλάκιση για όποιον προβαίνει σε μια προσβλητική πράξη έξω από ένα χώρο λατρείας. Εάν η πράξη συμβεί εντός του χώρου, τότε η φυλάκιση φτάνει τα τρία χρόνια.
Ο Λεμπέντεφ δεν είναι ο μόνος στο σπίτι του οποίου εισέβαλε η αστυνομία. Σε μια επιχείρηση, στην οποία συμμετείχαν πάνω από 150 αστυνομικοί, ερευνήθηκαν τα σπίτια όσων είχαν αντιταχθεί των σχεδίων οικοδόμησης μιας Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας σε ένα πάρκο της συνοικίας τους. Το σχέδιο ήταν μέρος ενός ευρύτερου σχεδιασμού για την ανέγερση 200 εκκλησιών σε όλη τη ρωσική πρωτεύουσα. Όμως οι κάτοικοι της Μόσχας θεωρούν ότι αυτό θα τους "κλέψει" το πολυαγαπημένο τους πράσινο. Σε πολλές διαμαρτυρίες τους μάλιστα υπήρξαν συμπλοκές με ακραίους ορθόδοξους.
Τελικώς τα σχέδια για την εκκλησία σταμάτησαν και αυτό αποτέλεσε μια νίκη για τα κινήματα. Όμως τίποτα δεν έμεινε εκεί. Ακτιβιστές της Ορθοδοξίας απέκλεισαν ένα τμήμα του πάρκου με συρματόπλεγμα και έφτιαξαν έναν ξύλινο σταυρό και κάλεσαν έναν ιερέα για να κάνει την τελετή, με αποτέλεσμα οι διαμαρτυρίες να συνεχιστούν. Ο Πατριάρχης Κύριλλος, επικεφαλής της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, έριξε λάδι στη φωτιά κατηγορώντας τους διαμαρτυρόμενους ότι "έχουν ιδεολογικό μίσος ενάντια στον σταυρό του Κυρίου". "Οι επιδρομές της αστυνομίας ήταν εκδικητικές με σκοπό να σταματήσουμε να διαμαρτυρόμαστε", είπε ο Λεμπέντεφ στο Politico, και συνέχισε λέγοντας ότι "ο νόμος στοχοποιεί εκείνους που στέκονται απέναντι στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία".
Ο νόμος και οι Pussy Riot
Ο νόμος περί θρησκείας, σύμφωνα με τους αναλυτές, έχει να κάνει πολύ με την δίκη των Pussy Riot που τράβηξε τα φώτα του διεθνούς Τύπου. "Οι Pussy Riot καταδικάστηκαν για χουλιγκανισμό και έκφραση μίσους απέναντι στους ορθόδοξους χριστιανούς", δήλωσε στο ίδιο μέσο ο Αλεξάντερ Βερκόφκσι, διευθυντής του κέντρου SOVA, που μελετά τις σχέσεις μεταξύ οργανωμένης θρησκείας και κοινωνίας. "Οι δυο κατηγορίες ήταν πολύ δύσκολο να τεκμηριωθούν, όμως, η καταδίκη ανοίγει τον δρόμο για το προδεδικασμένο", προσέθεσε. Η καταδική είχε δεχθεί σφοδρή κριτική από Ρώσους φιλελεύθερους, όπως και από προοδευτικούς εντός της Εκκλησίας, που το είδαν σαν μια ακόμη απόδειξη της διασύνδεσης μεταξύ εκκλησίας και κράτους στο Ρωσικό Σύνταγμα.
Παρόλο που ο Πούτιν ήταν πράκτορας της KGB και επισήμως άθεος επί Σοβιετικής Ένωσης, έχει χτίσει στενούς δεσμούς με την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσει κάτι που μοιάζει περισσότερο με εθνική ιδεολογία. Πέρυσι μόνο διόρισε σε υψηλές θέσεις στο Υπουργείο Παιδείας, υπερσυντηρητικούς Ορθόδοξους.
Από τους νόμους που απαγορεύουν τους gay έως τις απαγορεύσεις των διαδηλώσεων, ο νόμος περί θρησκείας δεν είχε εφαρμοστεί μέχρι τώρα. Το πρώτο του θύμα ήταν ο 38χρονος Βίκτορ Κρασνοφ, που σε μια διαδικτυακή συνομιλία με δυο ορθόδοξους Ρώσους υποστήριξε πως δεν υπάρχει Θεός. "Εάν πω ότι η συλλογή από παραμύθια, που οι Εβραίοι ονομάζουν Βίβλο, είναι ένα τίποτα και μισό, τέλειωσε. Για μένα είναι αυτό", είχε γράψει τότε. Οι αστυνομικοί τον συνέλαβαν στο σπίτι του τον Μάρτιο του 2016 και ύστερα από πολύμηνη ψυχιατρική έρευνα για το εάν μπορεί να παραστεί σε δίκη, κρίθηκε πως μπορεί. Ο δικαστής είχε υποστηρίξει ότι δεν μπορεί, καθώς "κανείς που έχει σώας τας φρένας δεν θα έγραφε κάτι τέτοιο για την Ορθοδοξία και την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία". Η υπόθεσή του ακόμη είναι ακόμη ανοιχτή, αποτελώντας μια στροφή 180 μοιρών στην ρωσική ιστορία.
Τι γινόταν στην ΕΣΣΔ;
Κατά τις δυο πρώτες δεκαετίες της Σοβιετικής Ένωσης, περίπου 200.000 μέλη του κλήρου είχαν δολοφονηθεί, ενώ εκατομμύρια άλλων Χριστιανών είχαν διωχθεί για την πίστη τους, σύμφωνα με μια έρευνα επιτροπής του Κρεμλίνου το 1995. Παρόλο που ο Στάλιν κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είχε επιτρέψει την "αναβίωση" του ορθόδοξου Χριστιανισμού, η αντιθρησκευτική προπαγάνδα και ο επιλεκτικός στιγματισμός των πιστών συνεχίστηκε μέχρι και τα μέσα του 1980.
"Ο Γιούρι Γκαγκάριν είχε ταξιδέψει στο διάστημα και επιστρέφοντας είχε πει: Δεν είδα τον Θεό εκεί έξω", σχολιάζει αγανακτισμένος με αυτά που του συμβαίνουν ο Κρασνόφ. Η δίκη του, που κράτησε ένα χρόνο τελείωσε τον προηγούμενο μήνα λόγω των ορίων κράτησης που προβλέπει ο νόμος. Όμως ο δικαστής ήταν διατεθειμένος να την τραβήξει έως ότου ο κατηγορούμενος δηλώσει ένοχος. Σύμφωνα με τον δικηγόρο του Κρασνέφ, η άρνησή του να "συνεργαστεί" με το δικαστήριο μπορεί να του επιφυλάσσει και άλλα νομικά προβλήματα στο μέλλον, γύρω από την αθεΐα του.
Η σταυροφορία του Πούτιν
Μπορεί η υπόθεση του Κρασνέφ να δέχθηκε σφοδρή κριτική από τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όμως δεν σταμάτησαν οι διώξεις Ρώσων που κατηγορούνται ότι προσέβαλαν Χριστιανούς. "Οι κατηγορίες αυτές επιτρέπουν στο κράτος να ενισχύσει την ιδεολογική του στάση σχετικά με τους δεσμούς του με την εκκλησία", εξηγεί στο Politico ο Βερκόφσκι. "Δεν είναι οι κατηγορούμενοι οι σημαντικοί στην υπόθεση. Το πιο επείγον για τις αρχές είναι να υπάρχει μαζική κάλυψη από τα μίντια", προσθέτει.
Τρεις τέτοιες περιπτώσεις ήταν αυτή του Ρουσλάν Σοκολόφσκι, της ταινίας "Ματίλντα" και οι Ιαχωβάδες.
Ο πρώτος θέλησε να δοκιμάσει την νέα διάταξη του νόμου, ο οποίος όριζε ότι όποιος παίζει Pokemon Go μέσα σε εκκλησία θα διώκεται για βλασφημία. Όπως και έγινε. Συνελήφθη λίγο αφότου ανέβασε το σχετικό βίντεο στο YouTube. H "Ματίλντα" παρουσιάζει την ερωτική ιστορία μεταξύ του τσάρου Νικολάου του Β' και της μπαλαρίνας Ματίλντα Τσεσίνσκα. Ο Νικόλαος ο Β' δολοφονήθηκε μαζί με την οικογένειά του από τους επαναστάτες το 1918, όμως αγιοποιήθηκε από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία το 2000. Συνεπώς οι ερωτικές σκηνές της ταινίας αποτελούσαν βλασφημία. Το νομικό τμήμα του κόμματος του Πούτιν, Ενωμένη Ρωσία, ζήτησε η ταινία να απαγορευτεί στη χώρα. Εξάλλου είχαν προηγηθεί και οι απειλές ακραίων χριστιανών που έλεγαν ότι εάν προβληθεί στους κινηματογράφους "θα τους κάψουν".
Η ταινία χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και από ό,τι φαίνεται θα παίξει στις αίθουσες. Όμως οι ορθόδξοι ακτιβιστές έχουν εμποδίσει την διεξαγωγή αρκετών "προσβλητικών" εκθέσεων στη Μόσχα τους τελευταίους μήνες. Ο Πούτιν έχει καταδικάσει τις βίαιες απειλές, λέγοντας παράλληλα όμως ότι οι καλλιτέχνες δεν θα έπρεπε να προκαλούν με τη δουλειά τους τους πιστούς.
Η οργάνωση «Οι Μάρτυρες του Ιαχωβά στην Ρωσία» απαγορεύτηκε τον περασμένο Μάρτιο από το ρωσικό ομοσπονδιακό υπουργείο Δικαιοσύνης, μετά από σχετική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της χώρας. Με την απαγόρευση αυτήν, η οργάνωση εντάχθηκε στον κατάλογο του υπουργείου Δικαιοσύνης με τις κοινωνικές και θρησκευτικές οργανώσεις - οι οποίες στο ρωσικό νομικό σύστημα εκλαμβάνονται ως «Μη Κυβερνητικές» από την στιγμή που δεν έχουν άλλο αναγνωρισμένο νομικό ή θεσμικό καθεστώς - των οποίων η ύπαρξη και η δράση έχει απαγορευθεί λόγω «εξτρεμιστικής δραστηριότητας».
Οι Ιαχωβάδες στην Ρωσία εμφανίστηκαν το 1991, αμέσως μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ και έκτοτε οι σχέσεις τους με το μετασοβιετικό ρωσικό κράτος δεν ήταν και οι καλύτερες. Ένας λόγος είναι η σοβιετική «κληρονομιά» της φοβικής κουλτούρας έναντι κάθε δυτικού «προϊόντος», διότι θεωρούνταν ως αντισοβιετικός «δούρειος ίππος». Σε ορισμένες περιπτώσεις, όχι άδικα, κυρίως στην ακμή του «Ψυχρού Πολέμου». Η απαγόρευσή τους πάντως προκάλεσε την αντίδραση πολλών οργανώσεων Ιαχωβάδων ανά τον κόσμο.
Η Εκκλησία, βέβαια, δεν έχει ζητήσει ποτέ την καταδίκη κανενός. Ούτε έχει δώσει μια "άφεση αμαρτιών", όμως. Εκπρόσωποί της σχολιάζουν πως "η συγχώρεση είναι δύσκολη υπόθεση. Φυσικά πρέπει να ακολουθούμε το παράδειγμα του Χριστού, όμως σε μια κοινωνία υπάρχουν νόμοι που πρέπει να εφαρμόζονται". Επιπλέον οι ακραίοι Ορθόδοξοι θεωρούν πως ο νόμος αυτός προστατεύει τη Ρωσία από τους εφιάλτες που ζει η Ευρώπη, "με τους βίαιους μετανάστες και την παιδοφιλία - που έχουν προκύψει από τους νόμους που θέτει η φιλελεύθερη ευρωπαϊκή ελίτ που πιστεύει στον Σατανά".
Δεν είναι, όμως, όλοι οι Ρώσοι χριστιανοί υπέρ του νόμου. Μάλιστα τον περασμένο μήνα, μια ομάδα χριστιανών ιερέων πραγματοποίησε πορεία διαμαρτυρίας στην Αγία Πετρούπολη, ενάντια στον νόμο λέγοντας πως ο ίδιος αποτελεί μια προσβολή στην πίστη τους.
Σύμφωνα με τον δικηγόρο του Σοκολόφσκι, Αλεξέι Μπουσμάκοφ, "εάν η Ρωσία συνεχίσει αυτό το μονοπάτι, μέχρι το 2030 θα θυμίζει την μεσαιωνική Ισπανία, όπου η Ιερά Εξέταση κυνηγούσε άπιστους και αιρετικούς". 
http://tvxs.gr/news/kosmos/o-ieros-polemos-toy-poytin

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου