Το σιωπηλό πραξικόπημα

Analyst Team 
«Η νεοφιλελεύθερη ελίτ της πολιτικής και της οικονομίας, χρησιμοποίησε την ευρωπαϊκή κρίση χρέους για να διαλύσει, για να δώσει τη χαριστική βολή καλύτερα στο κοινωνικό κράτος – ενώ οι «πραξικοπηματίες» έχουν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές στη συνείδηση τους, ευθυνόμενοι επίσης για τη δολοφονία της μεσαίας τάξης» (J. Roth με παρεμβάσεις).

Πίσω από το υποτιθέμενο πρόσχημα, κρυμμένοι κάτω από το μανδύα της αντιμετώπισης της κρίσης
οι κυρίαρχοι του σύμπαντος, η παγκόσμια οικονομική ελίτ δηλαδή, με αιχμή του δόρατος τις πολυεθνικές εταιρείες, καθώς επίσης τις κεντρικές τράπεζες της Δύσης,χρησιμοποιεί ασύστολα τη δήθεν καταπολέμηση της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους – αφενός μεν για να ολοκληρώσει τη ληστεία της Ευρώπης, αφετέρου για να επιβάλλει τη δικτατορία της, με τη βοήθεια τόσο των «αρχιερέων της δύναμης», όσο και της στρατιωτικής επέμβασης με αφορμή τη Ρωσία
.
Η τεχνητή κλιμάκωση της ανεργίας αποτελεί ένα από τα μέσα, τα οποία χρησιμοποιούνται με στόχο τη διάλυση του κοινωνικού κράτους – ενώ πλήθος χρηματοπιστωτικών όπλων μαζικής καταστροφής, τα οποία είναι αυτή τη στιγμή στραμμένα προς τη Ρωσία (εταιρείες αξιολόγησης, οικονομικά ΜΜΕ, κερδοσκόποι, επενδυτικά κεφάλαια υψηλού ρίσκου, χρηματιστηριακή χειραγώγηση κοκ.), θα ολοκληρώσουν το πραξικόπημα – με την Ευρώπη να μεταβάλλεται σε επαρχία της υπερδύναμης, παράλληλα με την «υιοθέτηση» της ζώνης ελευθέρου εμπορίου, μεταξύ ΕΕ και Βορείου Αμερικής (ανάλυση), η οποία καθιστά κυρίαρχες τις μεγάλες πολυεθνικές.
Στα πλαίσια αυτά δεν πρέπει να έχει κανείς την παραμικρή αμφιβολία, σχετικά με την αποδοχή των προτάσεων του ΔΝΤ από τα κράτη, όσον αφορά τη φορολόγηση των καταθέσεων, καθώς επίσης των υπολοίπων περιουσιακών στοιχείων των ευρωπαίων – ενδεχομένως με αφετηρία την Ελλάδα, μετά το πέρας των ευρωεκλογών.
Όσον αφορά δε την έννοια του πραξικοπήματος, αρκεί για να την αιτιολογήσει η παρακάτω διαπίστωση: η Πολιτική της ΕΕ, με πολιορκητικό κριό τη Γερμανία, υπηρετεί πιστά την οικονομική ελίτ, εφαρμόζοντας μία πολιτική λιτότητας χωρίς αναπτυξιακά μέτρα – με πρώτο θύμα το κοινωνικό κράτος και ενάντια στη βούληση της πλειοψηφίας των 500 εκ. Ευρωπαίων.
Φυσικά ο «θίασος» που έχει δημιουργηθεί με στόχο να φέρει εις πέρας την αποστολή δεν είναι μικρός – αποτελούμενος από επιχειρηματίες πολύ «υψηλών προδιαγραφών», από εκπροσώπους των κυρίαρχων ΜΜΕ, καθώς επίσης από πανίσχυρους τραπεζίτες. Όλοι αυτοί οι «εντολοδόχοι» της Πολιτικής συναντώνται σε «ελιτίστικα κλαμπ», ένα από τα σημαντικότερα των οποίων είναι η ελβετική «Στρογγυλή Τράπεζα των Επιχειρηματιών» (Entrepreneurs‘ Roundtable) – μέλη της είναι μία ομάδα από 80 περίπου άτομα, με πολύ μεγάλες διασυνδέσεις και επιρροή στο σύγχρονο γίγνεσθαι (θα επανέλθουμε μελλοντικά με ειδική αναφορά στο θέμα).
Εκτός από αυτούς, σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν οι νεοφιλελεύθεροι πολιτικοί, όπως ο πρωθυπουργός της Πορτογαλίας και ο πρόεδρος της Κομισιόν – οι οποίοι σχεδίαζαν, πριν ακόμη από την κρίση, να διαλύσουν το κοινωνικό κράτος της χώρας τους. Επίσης σημαντικό ρόλο έχει διαδραματίσει και ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδας, ο οποίος λειτούργησε ως «Δούρειος Ίππος», με στόχο την προγραμματισμένη εισβολήτου ΔΝΤ στην Ευρωζώνη.
Περαιτέρω, στις 17.09.13 η διαδικτυακή σελίδα του γερμανικού περιοδικού Spiegel, το οποίο δεν ασχολείται φυσικά με θεωρίες συνωμοσίας, είχε αναφέρει τα εξής: «Όπως συμπεραίνεται από το αρχείο του E. Snowden, τα οποία τέθηκαν στη διάθεση του περιοδικού, η αμερικανική μυστική στρατιωτική υπηρεσία NSA (η οποία, μεταξύ άλλων, έχει «συλληφθεί» να κατασκοπεύει ασύστολα τις τηλεφωνικές συνομιλίες πολλών Ευρωπαίων ηγετών) παρακολουθεί μεγάλο μέρος των διεθνών πληρωμών, καθώς επίσης τράπεζες και συναλλαγές με πιστωτικές κάρτες«.
Στην τράπεζα δεδομένων της NSA (Tracfin), βρέθηκαν στοιχεία του «συνεταιρισμού» SWIFT, ο οποίος έχει έδρα τις Βρυξέλες. Μέσω της συγκεκριμένης «πλατφόρμας», χιλιάδες τράπεζες διενεργούν τις διεθνείς συναλλαγές τους – ενώ, όπως φαίνεται από τα αποδεικτικά έγγραφα, η NSA παρακολουθούσε το δίκτυο SWIFT, από πολλά διαφορετικά επίπεδα.

Οι 10 γιγαντιαίες εταιρίες που βρίσκονται σε κάθε Ελληνικό σπίτι

.
Διαπιστώνοντας όλες αυτές τις κατασκοπευτικές δραστηριότητες είναι λογικό να υποθέσει κανείς ότι, το επόμενο βήμα θα ήταν η διείσδυση στις αγορές (χρηματιστήρια κλπ.) – με στόχο τη χειραγώγηση τους (κερδοσκοπία μέσω εσωτερικής πληροφόρησης) προς όφελος των εντολοδόχων της NSA, με τη βοήθεια των συγκεντρωμένων πληροφοριών.
Έτσι βέβαια εξηγούνται πολύ καλύτερα τόσο οι επιτυχίες των αμερικανών επενδυτών,όσο και η περίεργη άνοδος των χρηματιστηρίων – σε πλήρη αντίθεση με την κερδοφορία των επιχειρήσεων, τον παγκόσμιο ρυθμό ανάπτυξης, την υπερχρέωση της Δύσης κοκ.

Συνεχίζοντας, τα κέρδη από τέτοιες «επιχειρήσεις χειραγώγησης» θα μπορούσαν να είναι πάρα πολύ μεγάλα – ενώ το να παρακολουθεί η NSA τι ακριβώς σχεδιάζει η ελίτ της Wall Street ή άλλων χρηματιστηρίων, θα ήταν παιχνίδι. Φυσικά το ίδιο ισχύει και για τις πολιτικές προβλέψεις, όπως για παράδειγμα με την προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ – η οποία έκανε πάμπλουτους αυτούς που το γνώριζαν έγκαιρα, με τα CDS, με τις ανοιχτές πωλήσεις ελληνικών ομολόγων και μετοχών, καθώς επίσης με πολλούς άλλους τρόπους.
Πόσο μάλλον όταν ένας τέτοιος πανίσχυρος υπόγειος οργανισμός έχει τη δυνατότητα όχι μόνο να προβλέπει, αλλά και να προκαλεί τις οικονομικές ή πολιτικές εξελίξεις– γεγονός που τεκμηριώνει το σιωπηλό πραξικόπημα που βιώνουμε, από μία διαφορετική οπτική γωνία.
Σε κάθε περίπτωση, όπως συμβαίνει με τους κλάδους του οργανωμένου εγκλήματος, ηNSA θα μπορούσε εύκολα να επενδύει τα χρήματα που τυχόν κέρδιζε παράνομα σε κερδοφόρες, νόμιμες επιχειρήσεις – αυξάνοντας κατά πολύ τα κέρδη της, με τη βοήθεια των πληροφοριών που διαθέτει.
Εάν δε το Πεντάγωνο των Η.Π.Α., ο εντολοδόχος της NSA, αντιμετώπιζε επείγουσες οικονομικές δυσκολίες, με τις οποίες δεν θα ήθελε να επιβαρύνει τον ήδη υπερβολικά ελλειμματικό προϋπολογισμό της χώρας, θα μπορούσε να απευθυνθεί σε αυτήν – λαμβάνοντας τα χρήματα που χρειάζεται.
Φυσικά το ίδιο θα μπορούσε να συμβεί, εάν το Πεντάγωνο χρειαζόταν μυστικά κονδύλια – όπως, για παράδειγμα, με στόχο την επί πλέον χρηματοδότηση των ΜΚΟ, οι οποίες φαίνεται πως ενορχήστρωσαν το πραξικόπημα στην Ουκρανία, με απώτερο στόχο τη Ρωσία – τυχόν σύμπραξη της οποίας είτε με την ΕΕ, είτε με την Κίνα, θα σήμαινε το τέλος της παγκόσμιας αμερικανικής ηγεμονίας.
Σε κάθε περίπτωση, «Η γνώση είναι Δύναμη» – χωρίς να είναι σημαντικός ο νόμιμος ή παράνομος τρόπος, με τον οποίο εξασφαλίζεται, για τους ισχυρούς του πλανήτη. Είναι μάλλον αστείο δε να επικαλείται μία παντοδύναμη χώρα τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, όσον αφορά τη συμπεριφορά των αντιπάλων της, όταν η ίδια δεν σέβεται ποτέ και απολύτως κανέναν.
Μικρές Ειδήσεις: Έχουμε την άποψη ότι, η αυτάρκεια της κάθε χώρας θα κρίνει τελικά το παγκόσμιο γεωπολιτικό παιχνίδι που πλησιάζει στην κορύφωση του – κάτι που είχε επιδιώξει και ο Χίτλερ κάποτε (ανάλυση), στο δρόμο για την κυριαρχία του πλανήτη. Ακόμη δε και αν το «παιχνίδι» παραμείνει σε ειρηνικά πλαίσια, η αυτάρκεια θα είναι σημαντική για όλες τις χώρες – ενώ οι νικητές και οι ηττημένοι θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό από τις ενεργειακές πηγές που διαθέτουν (γράφημα που ακολουθεί).

Αυτονομία στις ανάγκες ενέργειας ανά χώρα του κόσμου. Πάνω από 100% σημαίνει πως εξάγει επιπλέον ενέργεια. Σκούρο γαλάζιο φανερώνει τη χρήση πυρηνικής ενέργειας για την κάλυψη των αναγκών.
Με κριτήριο λοιπόν το παραπάνω γράφημα, μπορεί να προβλέψει κανείς τους μελλοντικούς νικητές – εάν βέβαια δεν τεθεί σε κίνδυνο η παγκόσμια ειρήνη, με επίκεντρο έναν ενεργειακό πόλεμο (ανάλυση μας).
Όσον αφορά τώρα την κρίση στην Ουκρανία, η οποία φυσικά έχει ως στόχο τη Ρωσία, από όποια πλευρά και αν το εξετάσει κανείς, η ρωσική τράπεζα της ελίτ, η «Rossija» με έδρα την Αγία Πετρούπολη, προειδοποίησε τους πελάτες της, σε σχέση με τις κυρώσεις των Η.Π.Α. – ανακοινώνοντας, μεταξύ άλλων, πως θα σταματήσει να εμβάζει χρήματα σε ξένο συνάλλαγμα, χρησιμοποιώντας αντί αυτού το ρούβλι.
Η τράπεζα διαθέτει ενεργητικό που ξεπερνάει τα 10 δις $, ενώ αντιμετωπίζεται από τις υπηρεσίες των Η.Π.Α. ως το χρηματοπιστωτικό ίδρυμα της ρωσικής ανώτατης κοινωνίας – με αποτέλεσμα να συμπεριλαμβάνεται στις κυρώσεις που επέβαλλε η υπερδύναμη.
Από την άλλη πλευρά, η μη εκλεγμένη ηγεσία της ΕΕ συνεχίζει να εμπλέκεται επιθετικά στη διαμάχη Η.Π.Α. – Ρωσίας, χωρίς φυσικά να ρωτάει την άποψη των ευρωπαίων πολιτών – με τον υποψήφιο των συντηρητικών κομμάτων για την προεδρία της Κομισιόν, τον κ. Juncker (το «αγαπημένο παιδί» των τραπεζών, ο σκοτεινός ρόλος του οποίου στην κρίση δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί) να απαιτεί την επείγουσα «προσάρτηση» της Μολδαβίας στην ΕΕ, πριν προλάβει να αντιδράσει η Ρωσία.
Οφείλουμε να υπενθυμίσουμε εδώ ότι, οι Η.Π.Α. ενισχύουν τη στρατιωτική παρουσία τους στην Ανατολική Ευρώπη, στέλνοντας πολεμικά αεροπλάνα στη Λιθουανία – ενώ η Πολωνία έχει κλιμακώσει σημαντικά τις αμυντικές δαπάνες της, στοχεύοντας μεταξύ άλλων να αυξήσει τα τεθωρακισμένα που διαθέτει από 900 στα 2.000.
Η κρίση της Κριμαίας λοιπόν αποδεικνύεται εξαιρετικά πολύτιμη για την πολεμική βιομηχανία – η οποία θα μπορούσε να συμβάλλει σημαντικά στην αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης της Γερμανίας, της Γαλλίας και ειδικά των Η.Π.Α.
Όσα και να λέγονται πάντως, για προπαγανδιστικούς κυρίως λόγους, η Κίνα είναι με την πλευρά της Ρωσίας – ενώ ψήφισε λευκό στη συνάντηση κορυφής, απλά και μόνο επειδή φοβάται «αποσχιστικές τάσεις» στο δικό της κράτος (Θιβέτ κλπ.).

http://gregordergrieche.blogspot.gr/2014/03/blog-post_7371.html#more